ادعیة السِّر برای براورده شدن حاجت از سلطان ظالم :

ای محمد هر کس از سلطانی ( که ظالم است ) می ترسد و می خواهد مقصودش را آن سلطان برآورد

 هنگامیکه بر او وارد می شود بگوید :

یَا مَنْ هُوَ أَوْلَى بِهَذَا مِنْ نَفْسِهِ وَ یَا أَقْرَبَ إِلَیْهِ مِنْ قَلْبِهِ وَ یَا أَعْلَمَ بِهِ مِنْ غَیْرِهِ وَ یَا رَازِقَهُ مِمَّا هُوَ فِی یَدَیْهِ مِمَّا

 أَحْتَاجُ إِلَیْهِ إِلَیْکَ أَطْلُبُ وَ بِکَ أَتَشَفَّعُ لِنَجَاح‏ حَاجَتِی فَخُذْ لِی حِینَ أُکَلِّمُهُ بِقَلْبِهِ فَاغْلِبْهُ لِی حَتَّى أَبْتَزَّ مِنْهُ

 حَوَائِجِی کُلَّهَا بِلَا امْتِنَاعٍ مِنْهُ وَ لَا مَنٍّ وَ لَا رَدٍّ وَ لَا فَظَاظَةٍ

 و زمانی که از او حاجتی می خواهد بگوید :

یَا حَیّاً فِی غِنًى لَا تَمُوتُ وَ لَا تَبْلَى أَمِتْ قَلْبَهُ عَنْ رَدِّی بِلَا قَضَاءِ الْحَاجَةِ وَ اقْضِ‏ لِی طَلِبَتِی فِی الَّذِی قِبَلَهُ وَ

 خُذْهُ لِی فِی ذَلِکَ أَخْذَ عَزِیزٍ مُقْتَدِرٍ بِحَقِّ قُدْرَتِکَ‏ الَّتِی غَلَبْتَ بِهَا الْعَالَمِین‏

هنگامیکه چنین کرد حاجتش خواهد رسید ولو حاجتش خود سلطان باشد ؟!

منبع : بحارالانوار ج ۹۵ ص ۳۰۶- ۳۲۴