جمعــــــــه های تــــــــــکراری

جمعه های تکراری

سیل چشمانم باز از فراقت جاریست                                            خسته ام باز بیا جمعه ها تکراریست

در پی قافیه ها چه پریشان ماندم                                                                            قافیه در شعرم با حضورت جاریست

به هوایت آقا بغض کرده شعرم                                                    آسمانش انگار نم نمک بارانیست

دل من پر غصه حال شعرم خوب نیست                            نفس مانده فقط جای شکرش باقیست

در فراغت آقا چشم در راهم من                                                گرچه این جمعه همان جمعه تکراریست