آقای خوبم سلام...

آنجا که باید دل به دریا زد، همین جاست !

عصر جمعه ! زخم کهنه و آدمهای بی خیال آمدنت !

سلام آقای خوبی!

فرمول ساده نیامدنت ؛ حب دنیا = عادات غلط = غفلت از تو !

خیلی وقت پیش یادم هست؛ دو رکعت عشق خواندم و به دست نسیم سپردم، نمیدانم برایت آورد یا نه ! ببخش آقا ! درد دل با تو هم دیر به دیر شده است.

یا صاحب الزمان ! روزهای بی تو، نه ،لحظه های بی تو ، جهنم است. وقتی که میهمان ذهن کوچکم می شوی ،هنوز قیامتی به پا نشده بهشتی ام کرده ای آقا ! .. وقتی هوای توبه به سرم می زند ، حال و هوای کوی تو را دارم..همیشه هم حسی درونم زنده است که ردّم نمی کنی. هر بار دلم می شکند می آیم و باز نمک می خورم و نمکدان... این روزها چه بشکن بشکنی هست درِ خانه تو !

ببخش سرت را به درد آوردم ؛آخر چیزی نداشتم که این بار سرم را بالا بگیرم و بگویم؛ آقا جان دست پر آمده ام .ومن خوب می دانم که تنها عشق کافی نیست برای آمدنت آقا! آه از غروب غم بار جمعه که آدم را جان به لب می کند. دلیلش هم این که هنوز من دیر به دیر می آیم به سراغت مثل خیلی از آدمها...

اللهم عجل لولیک الفرج.