نادرحبیب الهی«ریش سفید»
نادرحبیب الهی«ریش سفید»نادرحبیب الهی«ریش سفید»
نادرحبیب الهی«ریش سفید»جمعــــــــه های تــــــــــکراری
جمعه های تکراری
سیل چشمانم باز از فراقت جاریست خسته ام باز بیا جمعه ها تکراریست
در پی قافیه ها چه پریشان ماندم قافیه در شعرم با حضورت جاریست
به هوایت آقا بغض کرده شعرم آسمانش انگار نم نمک بارانیست
دل من پر غصه حال شعرم خوب نیست نفس مانده فقط جای شکرش باقیست
در فراغت آقا چشم در راهم من گرچه این جمعه همان جمعه تکراریست
امام حسین ع و طفل شیر خواره اش علی اصغر ع
شهادت علی اصغر حسین(علیه السلام)
«عبدالله بن الحسین» طفل شیرخوار امام حسین(علیه السلام) مشهور به «علی
اصغر» بود. نام مادرش «رباب» دختر «امرء القیس بن عدی بن اوس بن جابر بن
کعب بن علیم بن جناب بن کلب» بود. مادر رباب «هند الهنود» دختر «ربیع بن
مسعود بن مضاد بن حصن بن کعب بن علیم بن جناب»(1) بوده است. در واقع «جناب»
جد اعلای پدری و مادری حضرت علی اصغر(علیه السلام) می‌باشد.
عبدالله در مدینه النبی(علیه السلام) ولادت یافت.(2) سماوی می‌گوید: این
که برخی گفته‌اند علی اصغر در کربلا ولادت یافته است، چندان درست نیست. در
مدح رباب همسر گرامی او شعری به امام حسین(علیه السلام) داده شده است:
«اعمرک اننی لاحب دارا تکون بها سکینة والرباب
احبهما و ابذل جل مالی و لیس لعاتب عندی عتاب(3)
«به جانت قسم، من خانه‌ای را دوست دارم که در آن سکینه و رباب باشند؛
آنها را دوست دارم و تمام مالم را برای آنها خرج می‌کنم و هرگز خسته کننده‌ای مرا خسته نخواهد کرد.»
امرء القیس سه دختر خود را در مدینه به ازدواج حضرت امیرالمومنین (علیه
السلام) و امام مجتبی(علیه السلام) و امام حسین(علیه السلام) در آورد که
عبدالله و سکینه حاصل ازدواج رباب با امام حسین(علیه السلام) است.(4)
وداع امام با شیرخواره(علیه السلام)
اصفهانی و طبری و دیگران گزارش کرده‌اند: که امام حسین(علیه السلام) از
حیات خود مأیوس شده بود.(5)(یعنی می‌دانست که دیگر آخر عمرش است) آن حضرت
به سوی خیمه‌گاه بازگشت و آل ابیطالب همگی به شهادت رسیده بودند. آن حضرت
در برابر خیمه‌ها نشست(6) تا قدری بیاساید. طفل خود - علی- را طلب کرد تا
با او وداع کند. خواهرشان حضرت زینب (سلام الله علیها) آن شیرخواره را در
دست گرفت و در دامان امام نهاد. امام او را در دامن خود نشانید و بوسید.(7)
پس از آن فرمود: بعدا لهولاء القوم اذا کان جدک مصطفی خصمهم(8)؛ این قوم
از رحمت الهی دور باشند، هنگامی که جدت مصطفی دشمن آنها باشد» سپس امام،
علی را به سوی قوم آورده و برای او طلب آب کردند.
شهادت علی اصغر(علیه السلام)
امام به علی می‌نگریست که ناگاه تیری به گلوی علی نشست و او را ذبح
کرد.(9) در این هنگام «حرمله بن کاهل اسدی» با تیری علی را نشانه گرفت و او
در دست امام ذبح شد. آن حضرت دست خود را زیر گلوی او گرفت، دستش پر از خون
شد و آن را به جانب آسمان پاشید.(10)
امام باقر(علیه السلام) فرمودند: هرگز قطره‌ای از آن خون به زمین نریخت.»(11)
سید بن طاووس اینگونه گزارش کرد: امام حسین(علیه السلام) طفل را از دست
خواهرش زینب گرفت و جلو آمد تا او را ببوسد که ناگاه تیری آمد و کودک را
ذبح کرد. علی را به دست خواهر داد و فرمود: «او را بگیر»، سپس خون‌ها را به
آسمان پاشید و با خداوند سخن گفت.(12)
حوادث پس از شهادت علی(علیه السلام)
سپس امام حسین (علیه السلام) فرمود:«هوّن بی، ما نزل بی انّه بعین
الله(13)؛ پروردگارا هر چه بر سر من می‌آید، در برابر چشمان توست؛ از این
رو (همگی) بر من آسان است.» سپس ادامه دادند: «پروردگارا اگر یاری‌ات از
آسمان را از ما دریغ داشتی پس آن (نصر و یاری) را برای کسی (مهدی) که از ما
بهتر است قرار ده، و انتقام ما را از این ستمکاران بگیر. و آنچه بر ما
می‌گذرد ذخیره آخرتمان قرار ده.»(14)
و نیز گزارش شده که امام(علیه السلام) به درگاه خداوند چنین عرض کرد:
«پروردگارا! تو شاهد بر قومی هستی که آنها شبیه‌ترین مردم به رسول تو
محمد(صلی الله علیه و آله) را کشته‌اند»(15) به دنبال این سخنان امام بود،
که ندایی شنیده شد: دعه یا حسین فانّ له مرضعاً فی الجنه(16)؛ ای حسین! علی
را واگذار، او در بهشت دایه‌ای خواهد داشت» پس از آن امام، علی را از اسب
پایین آورد و برای او با شمشیر، قبری حفر فرمود و بدن کوچکش را دفن کرد.
بدن کودک، غرق در خون شده بود. امام بر او نماز گزارد.(17) و نیز گفته شده
که او را در کنار سایر شهیدان اهل بیت نهاد.(18)
درسی که می‌توان گرفت:
امام حسین(علیه السلام) علی اصغر را چون علی اکبر شبیه‌ترین مردم به
رسول خدا(صلی الله علیه و آله) معرفی کرد؛ از این رو اگر علی در این معرکه
شهید نمی‌شد، به مقام عصمت گام می‌نهاد؛ گو این که در آن لحظه هم آنگونه
بود.
نوزادی شهید در کربلا
یعقوبی می‌گوید: امام (علیه السلام) بر اسب خود سوار و عازم میدان بود،
کودکی که در همان ساعت متولد شده بود نزد آن حضرت آوردند. امام (علیه
السلام) در گوش فرزند خود اذان گفت و کام او را برداشت. در آن هنگام تیری
به حلق آن طفل اصابت کرد و او را به شهادت رسانید. امام آن تیر را از حلق
طفل بیرون کشید و کودک را به خونش آغشته ساخت و گفت: «به خدا سوگند، تو
گرامی‌تر از ناقه (ناقه صالح) در پیشگاه خدای تعالی هستی و جد تو رسول خدا،
نزد خداوند گرامی‌تر از صالح پیامبر است» آنگاه بدن خون آلود کودک را نزد
سایر فرزندان و برادرزادگان خود نهاد. (19)
سماوی می‌گوید: این که برخی گفته‌اند حضرت علی اصغر در کربلا ولادت
یافته چندان درست نیست.(20) شاید هم عبدالله رضیع در کربلا به دنیا آمده و
غیر از حضرت علی اصغر(علیه السلام) باشد.
پی‌نوشت‌ها:
1- مقاتل الطالبیین، ص 89 .
2- ابصارالعین، ص 54 .
3- ابصارالعین، ص 54، مقاتل الطالبیین، ص 90 .
4- ابصارالعین، ص 54 .
5- تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص448 .
6- الارشاد، ج 2، ص 108 .
7- اللهوف، ص 50 .
8- بحارالانوار، ج45، ص46؛ مقاتل الحسین خوارزمی، ج2، ص32 .
9- تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص448؛ مقاتل الطالبیین، ص 90 .
10- مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص 32 .
11- عن الباقر(ع):«انه لم تقع
من ذلک الدّم قطره الی الارض». الملهوف علی قتلی الطفوف، ص 169؛ اللهوف، ص
59، بحارالانوار، ج45، ص 46؛ مثیرالاحزان، ص 70 .
12- اللهوف، ص 50.
13- انه بعینک یا ارحم الرّاحمین. اللهوف، ص 50؛ الملهوف علی قتلی الطفوف، ص 169 .
14- مثیرالاحزان، ص 70؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص 32، تاریخ الامم و الملوک، ج5، ص448 .
15- المنتخب للطریحی، ص 431 .
16- تذکره الخواص، ص 252 .
17- مقتل الحسین خوارزمی، ج2، ص 32 .
18- الارشاد، ج 2، ص 108؛ مثیرالاحزان، ص 70.
19- تاریخ الیعقوبی، ج2، ص 245.
20- ابصارالعین، ص 54 .
برگرفته از کتاب یاران شیدای حسین بن علی علیهماالسلام، استاد مرتضی آقا تهرانی
منبع:tebyan.net
مطالب مرتبط
گفتمش نقاش را...
گفتمش نقاش را نقشی بکش از زندگی
با قلم نقش حبابی بر لب دریا کشید
گفتمش چون می کشی تصویر مردان خدا
تک درختی در بیابان یکه و تنها کشید
گفتمش نامردمان این زمان را نقش کن
عکس یک خنجرزپشت سر پی مولا کشید
گفتمش راهی بکش کان ره رساند مقصدم
راه عشق و عاشقی و مستی ونجوا کشید
گفتمش تصویری از لیلی ومجنون رابکش
عکس حیدر(ع) در کنار حضرت زهرا(س)کشید
گفتمش بر روی کاغذ عشق را تصویر کن
در بیابان بلا، تصویر یک سقا کشید
گفتمش از غربت ومظلومی ومحنت بکش
فکر کرد و چهار قبر خاکی از طه کشید
گفتمش سختی ودرد وآه گشته حاصلم
گریه کردآهی کشید وزینب کبری(س) کشید
گفتمش درد دلم را با که گویم ای رفیق
عکس مهدی(عج) راکشید و به چه بس زیبا کشید
گفتمش ترسیم کن تصویری از روی حسین(ع)
گفت این یک را بباید خالق یکتا کشید
خالق عشق و محبت
خالق عشق و محبت یا حسین
ای قتیل دشت غربت یا حسین
ای گل صحرا نبرد فاطمه
ای صفای آل عصمت یا حسین
ای که جانت سوخت از لب تشنگی
ای فدای کام خشگت یا حسین
آن قدر سوز عطش بالا گرفت
تا که شد بی نور چشمت یا حسین
تشنه ام تشنه ترم کن بر غمت
یا بمیرم یا شهادت یا حسین
یکشبه راه مرا کوتاه کن
با نگاهی از محبت یا حسین
دوست دارم پیشت آیم لحظه ای
تا نمایم با تو صحبت یا حسین
«یا فاطمة ان منهما مهدی هذا الأمة»
چرا در برخی احادیث در بارۀ حضرت مهدی(عج) این عبارت آمده است: «یا فاطمة ان منهما مهدی هذا الأمة»، در حالی که بر اساس اعتقاد شیعه مهدی آل محمد(ص) از نسل امام حسین(ع) است، نه از نسل حضرت امام حسن مجتبی(ع)؟
پرسش
در مورد این حدیث سؤالی دارم: «فقال: حبیبتی ان الله اطّلع على أهل الأرض اطلاعة فاختار منهم أباک فبَعَثه برسالته، ثم اطّلع اطلاعة فاختارَ منها بعلک و أوحى اِلی ان أنکحکِ أیّاه. یا فاطمة نحن أهل بیت قد أعطانا الله سبع خصال لم تعط أحداً قبلنا و لا تعط أحداً بعدنا: خاتم النَبیّین و أکرمَهُم على الله عَزّوجَلّ ... منا سبطا هذه الأمة و هما ابناک الحسن و الحسین و هُما سیدا شباب أهل الجنة و أبوهما ـ و الذی بعثنی بالحق ـ خیر منهما، یا فاطمة ان منهما مهدی هذا الأمة اذا صارت الدُنیا هَرجاً ومرجاً و تظاهرت الفتن و تَقَطّعت السُبل...». بر اساس اعتقاد شیعه، مهدی آل محمد(ص) از نسل حسین بن علی(ع) می باشد، نه از نسل امام حسن(ع). حال آن که در این حدیث یا احادیث مشابه این عبارت آمده: «یا فاطمة ان منهما مهدی هذا الأمة». لطفا توضیح بفرمایید.
پاسخ اجمالی
در کتاب «منتخب الأنوار المضیئة» که نویسنده آن از دانشمندان قرن هشتم بوده، بعد از نقل روایت، پاسخ شبهه مطرح شده در پرسش را به بیان زیر داده است:
اگر ادعا شود عبارت «یا فاطمة إن منهما مهدی هذا الأمة» با اعتقادات امامیه که می گویند، حضرت مهدی(عج) از نسل و فرزندان امام حسین(ع) است، همخوانی ندارد؛ زیرا حضرت مهدی(عج) از نسل امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هر دو بیان شده است. در پاسخ چنین گفته می شود: مخالفت این حدیث با اعتقادات شیعه، مورد پذیرش نیست؛ زیرا پیامبر(ص) اشاره به ظهور مهدی(عج) از نسل هر دو (امام حسن و امام حسین) نمودند و این سخن درستی است؛ بدان جهت که امام باقر(ع) از نیاکان امام مهدی(عج) است؛ زیرا مادر امام باقر(ع) امّ عبداللّه(فاطمه)، دختر امام حسن مجتبى(ع) است و امام باقر(ع) اولین فاطمی است که نسبشان از ناحیۀ پدر و مادر هر دو به حضرت فاطمۀ زهرا(س) می رسد. بنابراین، تمام امامان(ع) و کسانی که بعد از امام باقر(ع) -از نسل ایشان- تولد یافته اند از فرزندان امام حسن(ع) و امام حسین(ع) هر دو هستند.[1]
[1]. بهاء الدین نیلى نجفى، على بن عبدالکریم، منتخب الأنوار المضیئة فی ذکر القائم الحجّة(ع)، محقق و مصحح: حسینى کوهکمرى، عبداللطیف، ص 86، انتشارات خیام، قم، چاپ اول، 1360ش.