شرایط استفاده از علوم خاص روحانی

1 ــ فرد عمل کننده می بایست به نتیجه عمل اعتقاد تام داشته باشد .

2 ــ برای اینکه دعا موثر باشد باید مستدام باشد .

3 ــ دعا باید در خفا و خلوت و تنهایی باشد .

4 ــ شرط اجابت دعا این است که فرد صاحب تقوا و پرهیزکار باشد به اعمال حرام و نهی

شده نپرداخته باشد .

5 ــ از ارواح روحانی در کار های خیر که مورد تایید پروردگار است استفاده کنید .

6 ــ از ارواح روحانی برای کار های مهم استفاده کنید نه کار های حقیر و جزئی .

7 ــ از علم خواص در امور دنیوی و نفسانی استفاده نکنید .

8 ــ موقع اشتغال یا تمرکز و توجه به موضوع اصلی عمل کنید .

9 ــ دعا ها را به تنهایی قرائت کن .

10 ــ دعا ها را بیاموزید که از حفظ بخوانید در ابن صورت حضور قلب بیشتری خواهید

داشت .

 11 ــ موقع عمل به علم خواص ابتدا می بایست با اساتید صاحب کرامات و اولیا صاحب نام

مشورت نمود و خودسرانه به این عمل اقدام نکرد چه ممکن است نتایج عکس دهد .

12 ــ هر عمل را در ساعت خاص آن انجام دهید که بیان شده نه در غیر آن ساعات .

13 ــ با معده خالی به این اعمال دست بزنید .

14 ــ در موقع عمل روحانی از تماس با مواد و خوراکی و پوشاک و بو و عطر حیوانی

پرهیز کنید .

15 ــ پردازنده به این عمل می بایست مطلقا از خوردن سیر و پیاز خودداری کند .

16 ــ برای بعضی طلسمات و تعویذات جنس فلز مثل مس و روی و قلع و چوب انار و ... قید

شده که در غیر آن جنس ها عمل نتیجه ندهد .

17 ــ برای هر عمل بخور خاصی وجود دارد که باید رعایت شود که ذیلا به آن ها اشاره

می کنیم :

·        بخور های ساعت زحل : برای اعمال خیر سقز ــ چوب عدد و اعمال شر خانطیط و

موی گربه سیاه .

·        بخور ساعت مشتری : برای اعمال خیر چوب عدد ، پوست عنبر و اعمال شر ناخن

اسب و الاغ .

·        بخور ساعت مریخ : برای اعمال خیر گل سنجد ــ اسپند ــ سقز و اعمال شر افیون و

کندر .

·        بخور ساعت شمس : برای اعمال خیر کافور و مشک و عنبر و اعمال شر پوست سیر

و پوست پیاز .

 ·        بخور ساعت زهره : برای اعمال خیر چوب عود و جاوی و اسپند و برای اعمال شر

صمغ عربی .

·        بخور ساعت عطارد : برای اعمال خیر صمغ سفید ، سقز ، مریمی و برای اعمال شر

صمغ عربی و موی سگ و گربه سیاه .

·        بخور ساعت قمر : برای اعمال خیر ناخن ، صمغ سفید ، سقز و برای اعمال شر

صمغ عربی .

18 ــ فرد عمل کننده می بایست تمیزی را در محل و لباس و بدن و قلم و مرکب رعایت

بکند .

19 ــ موقع نوشتن ادعیه چهار زانو رو به قبله بشیند .

20 ــ اوفاق را صحیح و دقیق رسم کند .

21 ــ عمل کننده می بایست اقسام مربوطه به عمل را در ابتدا و انتها ادعیه و تعویذات

بنویسد .

22 ــ ارقام و نوشته ها با قلم هندی تحریر شود مجرب تر است .

23 ــ نوشته ها به خط زیبا و جمیل نوشته شود .

24 ــ قبل از شروع هر عمل بر پیامبر عظیم الشان صلوات بفرستد .

25 ــ قبل از انجام هر عمل استغفار کند آیا اقدام به این عمل مفید است یا خیر اگر استغفار

درست بود عمل کند .

26 ــ ادعیه نمی بایست در روز های نحس نوشته شود . روز های سه و پنج و سیزده و

شانزده و هفده و بیست و چهار و بیست و پنج روز های نحس ماه قمری است .

27 ــ اعمال خیر را در روزهای یک تا چهارده ماه قمری و اعمال شر را در روزهای

چهارده الی بیست و هشت ماه قمر انجام دهد .

28 ــ تمام دعا ها با مرکب (( مشک و زعفران و عنبر )) همراه با آب باران نوشته شود.

29 ــ هرگز این علم را به نا اهل و جاهل نیاموز .

30 ــ همیشه یقین داشته باش که این علم بسیار مهم و موثر بوده و خواهد بود پس باید قدر

آن را دانست .

شرایط نوشتن دعا ، تعویزات ، طلسمات

۱. اعتقاد به خدا که همه چیز و همه کار به اذن او انجام می گیرد .

۲. اجازه از فرد عامل ( صاحب تسخیرات ، صاحب دم نفس ، افراد اهل قلم ) .

۳. طهارت و پاکیزگی .

۴. قبل از نوشتن دعا یا طلسم ، سه روز ، روزه بگیرید و ترک حیوانی کنید .

۵. قبل از نوشتن دعا یا طلسم دو رکعت نماز خوانده و سپس رو به قبله بنویسید .

6. دادن صدقه هر دعا یا طلسم قبل از نوشتن آن .

7. استفاده از بخورات مخصوص  وابسته به نوع دعا از قبیل  لبان جاوی و کندر و ... .

8. دانستن روز ها و ساعات برای نوشتن نوع دعا و ... .

9. دانستن اسامی موکلان اشخاص و روز ها و ساعت ها و ... .

10. دانستن طبع و طالع و کوکب و ... اشخاص .

11. استفاده از مرکب ( گلاب و زعفران و  مشک ) برای نوشتن .

12. هر گاه تعویذ آتشی نوشید اسما الله و نام های اشخاص را به حروف ابجد بنویسید .

13. در هنگام قمر در عقرب دعا ننویسید .

14. استخاره قبل از نوشتن دعا یا طلسم .

15. دعا ها را با صبر و حوصله و با دقت بنویسید .

16. هرگز  در شب دعا ننویسید زیرا موجب دعوا در میان اعضای خانواده می شود .

17. شروع به نوشتن با توکل بر خدا و اعتقاد کامل .

شرح و فواید طلسم عین علی ( ع )

طلسم عین علی خواص بی شماری دارد که به برخی از آن ها در اینجا اشاره

می کنیم جهت مشاهده خواص آن به کتاب جامع الفواید مراجعه نمایید .

اگر شخصی به سفر رود و این طلسم را با خود دارد ، به سلامت به خانه بازگردد .

جهت عزت و رفعت با خود دارد نزد خلائق عزیز گردد .

اگر بخت دختری بسته باشد ، چهل صباح بر طلسم نظر کند و بگوید یا مفتح الابواب

 بخت او گشاده شود .

جهت ترس در خواب یا بیداری همراه خود دارد هیچ خوف و ترسی بر او نرسد .

جهت پیاده رفتن با خود دارد مانده نشود .

جهت گشایش کارها هر صباح بر این طلسم نگاه کند کارهایش گشایش پیدا شود .

جهت زبان بند اگر کسی با خود دارد زبان اعدا بر وی بسته شود .

اگر کسی را جن گرفته باشد بر او بندد خلاص شود .

اگر نزد کسی حاجتی دارد این طلسم را بر سینه خود بچسباند و نزد شخص رود حاجتش

 روا شود .

اگر در میان زن و شوهر اختلاف باشد این را نوشته و در بالشت بگذارد دوستی و محبت

عظیم پیدا شود .

جهت چشم زخم با خود دارد چشم بد مردمان در امان باشد .

 

تهران در آخرالزمان از نگاه امام صادق (ع)

 در منتخب التواریخ ص 875 آمده است:

امام صادق علیه السلام فرمودند :

ای مفضل آیا میدانی زورا کجا واقع شده است؟

عرض کردم خدا و حجتش داناترند.

فرمود: بدان ای مفضل در حوالی ری کوه سیاهی ست که در دامن ان شهری بنا شده

است که طهران نامیده شود و ان است زورا که قصرهایش مثل قصرهای بهشت و

زنهایش مثل حور العین است بدان ای مفضل آن زنها ملتبس به لباس کفار میشوند ودر

هیئت ظالمان میباشند و به محل سکونت شوهر ها کفایت نمیکنند و از ایشان

درخواست طلاق میکنند و مردها به مردها و زنها به زنها اکتفا میکنند و مردها شبیه به

زنها و زنها شبیه به مردها میشوند پس اگر تو بخواهی دینت را حفظ کنی پس دراین

شهر سکونت مکن و مسکن برای خود قرار مده چون محل فتنه است پس از انجا به قله

کوهها و از سوراخی به سوراخی مثل روباه و بچه اش فرار کن.

در کنز العمال ج۱۴ ص ۲۲۹ نعمان بن بشیر روایت کند که :

پیش از ساعت ظهور فتنه هایی بروز میکند همچون اینکه شب تار باشد

و شخص در صبح مومن بوده و چون شب فرا رسد کافر گردد

و یا شب کند در حالی که مومن بوده و صبح کند در حالی که کافرشده است

و گروهی دین و اخلاق خود را هب متاعی ناچیز از دنیا بفروشند.

آیه‌ای مهم درباره بدگمانی، تجسس و غیبت

یَأَ ایهَُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اجْتَنِبُواْ کَثِیرًا مِّنَ الظَّنّ‌ِ إِنَّ بَعْضَ الظَّنّ‌ِ إِثْمٌ وَ لَا تجََسَّسُواْ وَ لَا یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضًا أَ یحُِبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ (12- حجرات)

ای اهل ایمان! از بسیاری از گمان‌ها در حقّ مردم‌ بپرهیزید؛ زیرا برخی از گمان‌ها گناه است و در اموری که مردم پنهان ماندنش را خواهانند تفحص و پی‌جویی نکنید و از یکدیگر غیبت ننمایید. آیا یکی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده‌اش را بخورد؟ بی‌تردید از این کار نفرت دارید و از خدا پروا کنید که خدا بسیار توبه‌پذیر و مهربان است.

منظور از «الظَّنِّ» اولی، گمان‌های بد است که چون نسبت به گمان‌های خوب در میان مردم بیشتر است لذا از آن تعبیر به کثیر شده و گر نه حسن ظن یا همان گمان خیر، نه تنها ممنوع نیست بلکه به آن توصیه هم شده است.

گمان‌های بد، برخی مطابق با واقعند و برخی مخالف آن. آنچه بی تردید گناه است آن گمان‌هایی هستند که مخالف با واقع باشند لذا فرمود: «إِنَّ بَعْضَ الظَّنّ‌ِ إِثْمٌ». وجود همین دسته از گمان‌های حرام در بین گمان‌های بد کافی است حکم به پرهیز از تمام آن‌ها بشود. بنابراین آیه شریفه مؤمنین را از هرگونه گمان بد (خواه موافق با واقع باشد؛ خواه مخالف) بر حذر می‌دارد.
«تجسس» به معنی جستجوگری است که معمولاً در امور نامطلوب به کار می‌رود و عاملی است برای کشف اسرار و رازهای نهانی مردم. از آنجا که اسلام می‌خواهد مردم در زندگی خصوصی خود از هر نظر در امنیت باشند بنابراین هرگز اجازه نمی‌دهد که رازهای خصوصی آن‌ها فاش شود.

در سومین و آخرین دستور که در حقیقت معلول و نتیجه دو برنامه قبل است می‌فرماید: هیچ‌کدام از شما غیبت دیگری را نکند و برای آنکه قبح و زشتی این عمل را کاملاً مجسم کند پرده از راز آن گشوده و حقیقت باطنی آن را بیان کرده است که همانا خوردن گوشت مردار است.