نادرحبیب الهی«ریش سفید»
نادرحبیب الهی«ریش سفید»
نادرحبیب الهی«ریش سفید»
نادرحبیب الهی«ریش سفید»درباره من
باعشق به خداوتوسل به ائمه اطهار(س)میشه سعادتمندهردوجهان وعاقبت بخیرشد
ادامه...
قرآن درمانی در روایات
قرآن خوانی واقعی و یاد خدا ، در اثر زدودن انواع نگرانی‌ها ، اضطراب‌ها ، ترس‌ها ، ناامید‌ی‌ها و اندوه‌ها از قلب و روان انسان، بیماری‌های ناشی از آن را در روح و روان درمان نموده و انسان را به آرامش روانی سوق می‌دهد و به دنبال آن، بیماری‌های جسمانی را که منشأ روانی دارند برطرف می‌سازد.
در کتاب‌های روایی و تفسیری ، موارد زیادی می‌توان یافت که سوره‌ها ، آیات و دعاهای بسیاری را برای درمان شماری از بیماری‌های روانی و جسمانی اختصاص داده‌اند و قرآن را در حد یک مغازه عطاری و داروخانه‌ای به تصویر کشیده‌اند که جای تأمل بسیار دارد.
ما در این مقاله، بررسی دعاهای وارده را به مجالی دیگر موکول می‌نماییم، اما در رابطه با سوره‌ها و آیات قرآنی ، ناگزیر از بیان مواردی می‌باشیم که امید است روشن‌گری اهل قرآن را به دنبال داشته باشد.
نقد کلی روایات خواص آیات[ویرایش]
خواص آیات و سوره‌های قرآنی که در آیینه روایات بازتاب یافته است، علاوه بر خواص اخروی و معنوی، خواص مادی و طبّی آنها را نیز بیان کرده است.
ما، منکر خواص آیات قرآنی نیستیم و تا حدی که می‌توان از قرآن تأیید گرفت، بی‌تردید می‌پذیریم، اما استفاده از قرآن به عنوان شربت مُسَکّن، قرص سرماخوردگی، کپسول آنتی‌بیوتیک، داروی ضد درد و تب و حساسیت ، رفع بی‌خوابی ، بند آمدن خون دماغ ، نفوذ در دربارپادشاهان ، فروش کالاهای پسمانده، شوهر دادن دختران، جلوگیری از ورود حشرات به انبار غله ، مصونیت از تمام دردها، شناخت دزد و غیره را که در روایات آمده است، تأمل برانگیز دانسته و در گنجایش این جستار، برخی را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهیم.
داروی تمام دردها[ویرایش]
سوره حمد ، داروی تمام دردها به جز مرگ!
← متن روایت
«عن اسماعیل بن أبان یرفعه الی النبی قال: قال رسول الله لجابر بن عبدالله: یا جابر! ألا أعلّمک أفضل سوره أنزلها الله فی کتابه؟ قال: فقال جابر: بلی بأبی أنت و امی یا رسول الله علّمینها، قال: فعلَّمه الحمدالله امّ الکتاب؛ قال: ثم قال له: یا جابر ألا أخبرک عنها؟ قال: بلی بأبی أنت و أمی فاخبرنی، قال: هی شفاء من کلّ داء الاّ السّام یعنی الموت.» [۱]
«رسول اکرم به جابر فرمود: آیا بهترین سوره‌ای را که خدا در کتابش فرستاده به تو بیاموزم؟ جابر گفت: بلی ـ‌پدر و مادرم فدای تو باد یا رسول الله‌ـ به من بیاموز.
پس رسول اکرم سوره حمد را که ام الکتاب است به او آموخت.
سپس فرمود: ای جابر! دوست داری از ویژگی آن برای تو بگویم؟ گفت: بلی پدر و مادرم فدای تو باد. حضرت فرمود: این سوره شفای هر درد و بیماری است جز مرگ.»
← بررسی روایت
این روایت از چند لحاظ مورد اشکال است:
۱. راوی آن اسماعیل بن ابان ، شخصی مجهول و ضعیف می‌باشد. [۲]
۲. روایت مرفوع است که سلسله اسناد آن مشخص نیست.
۳. خبر واحد است.
۴. متن آن مخدوش به نظر می‌رسد، زیرا سوره حمد از نخستین سوره‌های قرآن است که در مکه نازل شده و مسلمانان در نمازهای روزانه خود آن را قرائت می‌کردند. یاد دادن آن به جابر که در هجرت پیامبر به مدینه از کودکان انصار بود، چه مفهومی می‌تواند داشته باشد؟!
با توجه به موارد یاد شده، روایت مذکور از نظر اهل حدیث روایت ضعیفی بوده و قابل اعتنا و استناد نمی‌باشد.
بیمه‌نامه در برابر شیطان[ویرایش]
آیاتی از سوره بقره ، برای بیمه شدن در برابر بدی‌ها و شیطان!
← متن روایت
«عن عمرو بن جمیع رفعه إلی علی (شیخ صدوق این روایت را از علی بن الحسین نقل می‌کند. [۳]) قال: قال رسول الله: من قرأ اربعین آیات من اول البقره و آیة الکرسی و آیتین بعدها، و ثلاث آیات من آخرها لم یر فی نفسه و أهله و ماله شیئا یکرهه، و لا یقربه الشّیطان و لم ینس القرآن.» [۴]
«از پیامبر خدا روایت شده که فرمود: هر کس چهل آیه از اول سوره بقره، آیة الکرسی ، دو آیه بعد از آن و سه آیه از آخر آن سوره را بخواند، هرگز در خودش و خانواده‌اش و مالش بدی و ناراحتی نبیند و شیطان به او نزدیک نمی‌شود و هرگز قرآن را فراموش نمی‌کند.»
← بررسی روایت
۱. راوی حدیث عمرو بن جمیع است که اهل حدیث او را در ردیف راویان مجهول و روایت او را ضعیف می‌شناسند. [۵]
۲. روایت به صورت مرفوع نقل شده و سلسله سند آن مشخص نیست.
۳. خبر واحد است.
۴. متن روایت که به سخن رمّالان شبیه‌تر است، ساختگی بودن آن را برملا می‌نماید.
۵. با متن قرآن سازگاری نداشته و قرآن خود در همین سوره بقره چنین چیزی را رد می‌نماید، آن‌جا که میفرماید:
(و لَنبُلوَنَّکم بِشَیءٍ مِنَ الخَوفِ و الجُوعِ و نَقصٍ منَ الاَموالِ و الأنفُسِ و الثَّمراتِ وَ بَشِّرِ الصّابرین) [۶]«قطعاً همه شما را با چیزی از ترس ،گرسنگی ، کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها آزمایش می‌کنیم؛ و بشارت ده به استقامت‌کنندگان.»
از این رو، در حالی که تنها یکی از موارد بالا برای ضعیف و غیر قابل اعتنا بودن روایت کفایت می‌کند، دیگر موارد یاد شده هم هنگامی که او را کمک می‌نمایند، ساختگی بودن آن را بیشتر نمایان می‌کند.
داروی ضد سقط جنین[ویرایش]
سوره آل عمران ، داروی ضد سقط جنین و ضد ریزش میوه‌های درخت!
«روی عن النبی انّه قال: مَن قَرَأ هذه السوره اعطاه الله بکلّ حرف اماناً من حرّ جهنّم، و إن کتبت بزعفران و علّقت علی امرأه لم تحمل، حملت بإذن الله تعالی، و ان علّقت علی نخل او شجره یرمی ثمره او ورقه أمسک الله تعالی.» [۷]
«از پیامبر روایت شده است که هر کس سوره آل عمران را تلاوت کند، خداوند به هر آیه‌ای از آن، امانی از آتش جهنم به او عطا می‌نماید؛ و اگر به زعفران نوشته و به زنی که حمل خود را نگه نمی‌دارد آویزان نمایند، حملش را به اذن خداوند نگه می‌دارد؛ و اگر به درختی که میوه یا برگ خود را نگه نمی‌دارد آویزان کنند، به اذن خداوند نگه می‌دارد.»
← بررسی روایت
۱. این حدیث به صورت مرسل وارد شده و هیچ‌یک از راویان آن مشخص نمی‌باشند.
۲. خبر واحد است.
۳. زعفران در عربستان زمان پیامبر خدا کالای نایابی است که دسترسی به آن بسیار مشکل بوده است، تا چه رسد به اینکه سوره آل عمران بدان نوشته شود.
۴. نوشتن آن در اوراق عصر رسالت که حجم زیاد و سنگینی را می‌طلبید، و آویختن آن از زن حامل در آن هوای گرم و خشک عربستان، چگونه ممکن بوده است؟ علاوه بر آنها از چه موقع و چند روز و چند ماه می‌بایست آویخته می‌شد تا مؤثر واقع می‌گردید. همان طور برای درخت؟!
حال بر فرض وارد نبودن دلایل اخیر، تنها دلیل اول و دوم برای ضعیف بودن و قابل اعتنا نبودن روایت بسنده می‌نماید.
خواص سوره حمد و اخلاص[ویرایش]
سوره حمد و اخلاص ، داروی تمام بیماری‌ها!
← متن روایت
«عن محمد بن جعفر النرسی عن محمد بن یحیی الارمنی عن محمد بن سنان عن سلمه بن محرز عن الباقر قال: کلُّ من لم تُبرئْهُ سوره الحمد و قل هو الله أحد لم یُبرئه شیءٌ و کلّ علّه تبرأ بهاتین السّورتین.» [۸]
«حضرت امام باقر فرمودند: هر کسی را که سوره حمد و سوره اخلاص شفا ندهد، چیز دیگری او را شفا نخواهد داد؛ و هر دردی با این دوسوره درمان می‌یابد.»
← بررسی روایت
این روایت هم همانند روایت قبلی به دلیلِ داشتن راویان مجهول در سلسله گویندگان آن و به دلیل خبر واحد، ضعیف بوده و قابل اعتنا نمی‌باشد.
خواص سوره یس[ویرایش]
سوره یس علاج همه دردها و بیماری‌ها!
← متن روایت
«ابوبکر عن النبی انّه قال:... من کتبها ثم شربها أدخلت جوفه ألف دواءٍ و ألف نور و ألف یقین و ألف برکه و ألف رحمه و نزعت عنه کل داء و علّه.» [۹]
«از پیامبر خدا روایت شده که فرمودند: هر کس سوره یاسین را بنویسید و سپس آن را بخورد، هزار دارو ، هزار نور ، هزار یقین ، هزار برکتو هزار رحمت به بدن او وارد شده و همه بیماری‌ها و دردها از او کنده میشود.»
← بررسی روایت
این روایت با توجه به مرسل بودن، مشخص نبودن سلسله راویان آن، خبر واحد بودن و تعارض با نصوص قرآنی ، از اخبار ضعیف به شمار رفته و قابل اعتنا نمی‌باشد.
داروی بیماری‌های قلبی[ویرایش]
سوره سجده ، داروی بیماری‌های قلبی!
← متن روایت
«من خواص القرآن، روی عن النبی:... و من کتبها فی اناء و غسله و عجن به عجیناً ثم سحقه واسفه کل من به وجع الفؤاد زال عنه و برء بإذن الله تعالی.» [۱۰]
«پیامبر اکرم فرمودند: هر کس سوره سجده را در ظرفی بنویسد و آن را شسته و با آبش خمیر درست بکند و به روی پوست کسی که بیماری قلبی دارد بکشند، بیماری او به اذن خداوند برطرف میشود.»
← بررسی روایت
۱. این روایت را تفسیر البرهان از کتاب خواص القرآن نقل کرده است. کتاب خواص القرآن، از کتاب‌هایی است که در قرن دهم نوشته شده است. به نظر می‌رسد که این روایت از تولیدات همان قرن بوده باشد، زیرا در کتاب‌های پیشین، سابقه‌ای از آن دیده نمی‌شود.
سابقه این روایات و بیشتر روایات مشابه آن به حدود قرن نهم و دهم هجری برمی‌گردد که نویسندگان چنین کتاب‌هایی، آنها را از اهل ذکرو عرفان ( صوفیان ) و حکمای هند اخذ کرده‌اند. [۱۱] [۱۲]
۲. از سلسله راویان حدیث هیچ‌کدام مشخص نبوده و روایت به صورت مرسل ضبط شده است.
۳. خبر واحد است.
۴. متن آن از لحاظ عقلی مورد پذیرش نمی‌باشد.
از این رو نه تنها روایت بسیار ضعیفی می‌باشد، بلکه در ساختگی بودن آن هم چندان تردیدی نمی‌تواند کرد.
پیروزی بر دشمنان[ویرایش]
سوره نصر ؛ وسیله پیروزی بر دشمنان
← متن روایت
«من قرأ «اذا جاء نصرالله» فی نافله او فریضه نصره الله علی جمیع اعدائه.» [۱۳] «هر کس سوره نصر را در نماز واجب و مستحب بخواند، خداوند او را بر دشمنانش پیروز می‌کند.»
← بررسی روایت
۱. این روایت بدون ذکر نام از امام معصوم و بدون سند وارد شده است.
۲. این روایت در کتاب «فقه الرضا» هم که منتسب به امام رضا است، بدون سند آمده است.
اهل حدیث، کتاب فقه الرضا را کتابی مجهول‌الحال دانسته و انتساب آن به امام رضا را مردود می‌دانند. [۱۴]
۳. این روایت در تعارض با آیات قرآنی است؛ زیرا قرآن برای پیروزی بر دشمنان، جهاد با جان و مال در راه خدا، (وَ جَاهِدُوا بِأَمْوَالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ) [۱۵] مقاومت (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا لَقِیتُمْ فِئَهً فَاثْبُتُوا) [۱۶] (ثُمَّ جَاهَدُوا وَ صَبَرُوا) [۱۷] و مجهز شدن به سلاح و مهمات (وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّهٍ وَ مِنْ رِبَاطِ الْخَیْلِ) [۱۸] را لازم دانسته است، نه ذکر و اوراد را به تنهایی!
۴. اگر پیامبر یا امامان گوینده آن هستند، چرا خود عمل نکرده‌اند و در جنگ‌های احد ، صفین ، مَسکِن ، [۱۹] کربلا و... به پیروزی ظاهری نرسیدند؛ و امامان دیگر که همگی مقهور بنی امیه و بنی عباس بوده‌اند، چرا با خواندن این سوره پیروزی نیافتند و به دست دشمنان خود شربت شهادت نوشیدند؟!
دلایل ساختگی بودن روایات مذکور[ویرایش]
در این بخش مقاله به دلایل ضعف و ساختگی بودن روایات مذکور و مشابه آنها اشاره میشود.
این روایات که به عنوان «مشت نمونه خروار» آورده شد، نشان می‌دهد که در میان روایات مربوط به خواص درمانی ـ جسمانی قرآن با روایات معتبری مواجه نیستیم.
حتی در فضیلت و خواص بسیار مبالغه‌آمیز معنوی سوره‌های قرآنی هم وضعیتی بهتر از آن را مشاهده نمی‌کنیم، هر چند روایات صحیح و معقولی در بین آنها یافت میشود.
← روایات ابی بن کعب
روایات در باب فضیلت سوره‌های قرآن را غالباً به « ابی بن کعب » نسبت داده‌اند.
این روایات به دلایل زیر ضعیف و مجعولند.
۱. ابی بن کعب هر چند از اصحاب پیامبر و از کاتبان وحی است، ولی تصریحی در توثیق او وارد نشده است.
۲. این روایات غالباً به صورت مرسل غریب المتن ( حدیث غریب المتن ، حدیثی است که از طبقه نخستین فقط یک تن آن را نقل کرده است.) و موقوف (موقوف حدیثی که به صحابه برسد، خواه سلسله سند آن متصل باشد یا در بین قطع شده باشد.) وارد شده‌اند.
۳. مضمون آنها غالباً با قرآن و عقل در تعارض می‌باشند.
۴. خبر واحد هستند.
۵. در تاریخ به ساختگی بودن آنها اعتراف شده است.
← گزارش ابن جوزی
ابن جوزی چنین گزارش می‌کند:
«روی عن المؤمل بن اسماعیل حدثنی شیخ بفضائل سوره القرآن الذی یروی عن ابی بن کعب فقلت للشیخ: من حدّثک؟ فقال: حدّثنی رجل بالمدائن و هو حیّ، فصرت الیه. فقال حدّثنی شیخ بالواسط و هو حیّ. فصرت الیه.
فقال حدثنی شیخ بالبصره، فصرت الیه. فقال حدّثنی شیخ بعبادان فصرت الیه.
فأخذ بیدی فأدخلنی بیتاً فإذا فیه قوم من المتصوّفه و معهم شیخ فقال: هذا الشیخ حدّثنی، فقلت: یا شیخ! من حدّثک؟ فقال: لم یحدّثنی احد... و لکنّا رأینا الناس قد رغبوا عن القرآن فوضعنا لهم هذا الحدیث لیصرفوا قلوبهم الی القرآن... !!!» [۲۰]
«از مؤمل بن اسماعیل روایت شده است که گفت: شیخی مرا روایت کرد به فضایل سوره‌های قرآن که از ابی بن کعب رسیده.
گفتم: چه کسی تو را حدیث نمود؟ پاسخ داد: مردی در مدائن که در قید حیات است. آن‌جا رفتم و پرسیدم: چه کسی تو را حدیث نمود؟ گفت: شیخی در واسط که زنده است. به واسط رفتم، گفت: شیخی در بصره.
به بصره نزد او رفتم، گفت: شیخی در عبادان. نزد او رفتم، دست مرا گرفت و وارد منزلی کرد که در آن‌جا گروهی از صوفیان به همراه شیخی بودند.
گفت: این شیخ مرا حدیث نموده است. به آن شیخ گفتم: چه کسی تو را حدیث نمود؟ گفت: هیچ کس، ما دیدیم مردم از قرآن روی گردانند، این‌ها را وضع نمودیم تا قلب‌هایشان جذب قرآن شود.»
← روایات میسرة عبد ربه
در نقل دیگری به میسرة بن عبد ربه گفتند: این احادیث را از کجا آورده‌ای؟ گفت: «وضعته اُرغّب الناس فیه» [۲۱] آنها را برای تشویق مردم به قرآن ساخته‌ام.»
← روایات ابوعصمه
نوح بن ابی مریم یزید ابوعصمه (متوفای ۱۷۳ هجری) که شیخ کذّابی بوده و همانند معلی بن هلال در فضایل سوره‌های قرآن ۱۴۰ حدیثوضع کرده است، [۲۲] چنین می‌گوید:
«ان رأیت الناس قد اعرضوا عن القرآن و اشتغلوا بفقه ابی حنیفه و مغازی محمد بن اسحاق فوضعت هذا الحدیث حسبه.» [۲۳] «من دیدم مردم از قرآن اعراض کرده و سرگرم به فقه ابوحنیفه و مغازی محمد بن اسحاق شده‌اند، از این رو این روایات را به عنوان عمل خداپسندانه ساخته‌ام!»
← کلام شهید مطهری
شهید مطهری در باب اینکه «هدف وسیله را توجیه نمی‌کند»، این گونه بیان می‌کند:
«... آیا برای هدف مقدس از هر وسیله ولو وسایل نامقدس و پلید می‌توان استفاده کرد یا نه؟ برای هدف مقدس از وسیله مقدس باید استفاده کرد، نه از وسیله نامقدس و پلید.
مثلاً برای اینکه مردم را هدایت و راهنمایی کند، می‌آید حدیثی از پیغمبر یا امام جعل می‌کند، در حالی که غرض شخصی ندارد، بلکه غرضش هدایت مردم است، ولی فکر می‌کند که اگر چنین حدیثی را از پیغمبر یا امام برای مردم نقل کند، مردم بهتر می‌پذیرند.
مثلاً (با خود می‌گوید) مردمی که این قدر غیبت میکنند و حرف لغو می‌زنند، خوب است برای اینکه غیبت نکنند و حرف لغو نگویند، من بیایم حدیثی جعل کنم در فضیلت فلان دعا ، که مردم این حدیث را بخوانند و به جای حرف لغو و بیهوده، بروند دعا بخوانند، یا در ثواب قرآن بگویم اگر فلان سوره قرآن را چهل بار پشت سر یکدیگر بخوانید فلان اثر را دارد...
در تاریخ خیلی‌ها بوده‌اند که چنین کاری کرده‌اند... و من مکرر در کتاب‌ها خوانده‌ام. این حدیث را از اُبیّ بن کعب (این حدیث فضایل را در تفاسیر آورده‌اند. اما ایراد، صحیح نیست، چون پیغمبر فرمود: هر کس چیزی از ثواب شنید و بدان عمل کرد، بدان ثواب می‌رسد، هر چند چنان نباشد که او شنیده است و حدیث «ابی» چنان نیست که یقین به دروغ بودن آن داشته باشیم. [۲۴]
جالب است که مرحوم شعرانی در کتاب دیگرش بر این باور است که یک پنجم احادیث کتب شیعه ، جعلی و وضعی است. [۲۵] [۲۶]با این حال هنگامی که روایتی از لحاظ علم حدیث‌شناسی و ظواهر آیات مجعول نشان می‌دهد، چه امید ثوابی بر آن مترتب می‌باشد؟) نقل میکنند در فضایل مخصوص قرائت سوره‌های قرآن.
مثلاً برای خواندن سوره «سبح اسم» فضیلت خاصی ذکر میکنند؛ سوره «هل اتیک حدیث الغاشیه» فضیلت و ثواب دیگری؛ سوره «لم یکن الذین کفروا» ثواب دیگری؛ سوره «بقره» ثواب دیگری، سوره «آل عمران» ثواب دیگری؛ برای هر کدام یک چیزی گفته‌اند، همه هم از پیغمبر روایت شده.
شخصی رفت از آن کسی که این حدیث را روایت میکرد پرسید: آخر چطور است که فقط تو این حدیث را روایت می‌کنی و یک نفر دیگر غیر از تو روایت نکرده؟ گفت: راستش را بخواهید من این حدیث را برای رضای خدا جعل کردم؛ دیدم مردم در مجالس که می‌نشینند، شروع میکنند به افسانه‌ها و تاریخ جاهلیت را نقل کردن و اشعار جاهلیت را خواندن. دیدم وقت مردم دارد بیهوده تلف میشود. برای اینکه به جای این کار بیهوده، مردم را وادار به تلاوت قرآن کنم، آمدم این حدیث را از زبان پیغمبر گفتم، اینکه عیبی ندارد!» [۲۷]
حدیث‌سازی[ویرایش]
آری! حدیث، دوران درازی را سپری کرده که در آن، حدیث‌سازی، هم از سوی دشمنان و هم از سوی دوستان ناآگاه شدت گرفته است، چنان‌که هزاران هزار حدیث جعل نموده و در کتاب‌های حدیثی وارد کرده‌اند. [۲۸]
آری! حدیث، دورانی را سپری کرده که در آن، مجتهدان عابد ، زاهدان شب زنده‌دار و گریه‌کنندگان در هنگام تلاوت قرآن، دروغ‌گوترین افراد در حدیث‌سازی شدند و «قربة الی الله» از زبان پیامبر و ائمه حدیث جعل کردند؛ و چه بسا که بر آنها سند ساختند و آنها را به ثقات از راویان منتسب کردند. [۲۹]
آری! حدیث دورانی را سپری کرده که در آن، یحیی بن سعید قطّان می‌گوید: «ما رأیت الصالحین فی شیء اکذب منهم فی الحدیث» [۳۰]صالحان را در چیزی دروغ‌گوتر از حدیث‌گویی ندیدم.
و قرطبی می‌گوید: «به احادیث و اخبار نادرستی که حدیث سازان در فضیلت سوره‌های قرآن و اعمال دیگر ساخته‌اند، نباید التفات کرد!»[۳۱]
حدیث‌سازی در قرآن درمانی[ویرایش]
← وسعت حدیث‌سازی
حدیث‌سازی در قرآن درمانی ، وضعیتی اسف‌بارتر از حدیث‌سازی در فضایل سوره‌های قرآنی دارد، زیرا در فضایل سوره‌های قرآنی، احادیث معتبری که با قرآن و عقل در تعارض نیستند می‌توان یافت، در حالی که در روایات قرآن درمانی، نه تنها به روایت صحیح و معتبری که موافق قرآن و عقل باشد نمی‌‌توان رسید، بلکه زمان و محل پیدایش این احادیث هم بسیار تأمل‌برانگیز است!
← سابقه احادیث قرآن‌درمانی
احادیث قرآن درمانی ـ‌به جز بسیار اندکی از آن‌ها‌ـ سابقه‌ای بیش از هشت قرن را نشان نمی‌دهند.
بعضی از تولیدات قرن هشتم هجری‌اند که غالباً در حلقه‌های صوفیانه ـ حکیمانه شبه جزیره هندوستان تولید شده‌اند.
ابوعبدالله یافعی (۷۶۸-۶۶۸ق) آنها را از حکمای هندی اخذ نموده و در کتاب «خواص القرآن» (این کتاب را « شیخ احمد سکاکی طبسی» با نام « الدر النظیم فی خواص القرآن العظیم » در سال ۹۲۶ ق به فارسی ترجمه کرده است. [۳۲]
بنا به نوشته شیخ آقا بزرگ تهرانی کتاب دیگری نیز در حدود ۹۹۰ ق به همان نام توسط نویسنده ناشناسی به زبان فارسی نوشته شده و در مقدمه، آن را به یافعی تمیمی نسبت داده است که در تطبیق آن با متن عربی، معلوم میشود که انتساب آن به یافعی واقعیت ندارد.
زیرا یافعی از مردم یمن بوده و تمام عمر خود را در حجاز و شام و قاهره گذرانده است و آشنایی او با زبان فارسی بسیار بعید است.
ضمناً سبک نگارش آن از لحاظ ادبی به سبک صفوی نزدیک‌تر می‌باشد و با سبک قرن هشتم هم‌خوانی ندارد. [۳۳]) خود جمع‌آوری کرده است. [۳۴]
دیگران، بیشتر از آن کتاب و ترجمه آن استفاده نموده، سپس سخنان و تجربیات برخی از عالمان و عارفان را هم بر آن افزوده‌اند، چنان‌که گویی حدیث می‌نویسند و حدیث می‌گویند!
← عدم نقل این روایات توسط بزرگان
بزرگان اهل حدیث ، هم‌چون فیض کاشانی (م۱۰۹۰ق)، شیخ حرّ عاملی (م۱۱۰۴ق) و علامه مجلسی (م. ۱۱۱۱ق) آن روایات را در کتاب‌های روایی خود وارد نکرده‌اند.
این کار شاید به دلایل زیر بوده است:
۱. دانشمندان یاد شده به کتاب «خواص القرآن» دسترسی نداشته‌اند.
۲. به دلیل مستند نبودن آن، اعتمادی بر آن نکرده‌اند.
۳. به ساختگی بودن آن اطمینان یافته‌اند.
۴. منابع روایی آنان کتب شیعی بوده، در حالی که این کتاب نوشته تمیمی شافعی می‌باشد.
← نقل این روایات توسط برخی
اما در قرون بعد، بحرانی در « البرهان » و محدث نوری در « مستدرک الوسائل » بدون توجه به وضعیت حدیثی آنها، برخی از روایات آن کتاب را نقل کرده‌اند و در دو دهه اخیر نیز شدیداً با افزایش چنین کتاب‌هایی در پیش‌خوان کتابفروشی‌ها مواجه هستیم.
← منابع کتب درباره قرآن درمانی
منبع عمده کتاب‌های نوشته شده از همان کتاب « خواص القرآن » یا « تحفة الغرائب » ( تفسیر تحفة الغرائب نوشته محمد بن ابی سعید هروی (م ۱۲۰۰ ق) است که در یک جلد به زبان فارسی نوشته شده است. این تفسیر گزیده‌ای از تفسیر جواهر القرآن احمد بن محمد تمیمی است که با افزوده‌هایی در ۱۲ باب تدوین یافته است. عناوین ابواب دوازده گانه آن چنین است:
۱. آیات و خواص سوره‌هایی در کشف قلوب و صفای باطن.
۲. آیات و خواص سوره‌هایی در طلب جاه و منصب عالی.
۳. آیات و خواص سوره‌هایی در گشایش کارها و فتح رزق و فتوحات.
۴. آیات و خواص سوره‌هایی در دفع امراض و بیماری‌ها.
۵. آیات و خواص سوره‌هایی در دفع سحر و جن و مانند این‌ها.
۶. آیات و خواص سوره‌هایی در دفع دشمنان و حسودان.
۷. آیات و خواص سوره‌هایی در ادای قرض و حفظ بدن.
۸. آیات و خواص سوره‌هایی در دفع حرام خوردن و ناسزا گفتن.
۹. آیات و خواص سوره‌هایی در اظهار دفاین و معادن.
۱۰. آیات و خواص سوره‌هایی در تسخیر ارواح و جن.
۱۱. آیات و خواص سوره‌هایی در محبت و الفت میان طالب و مطلوب.
۱۲. آیات و خواص سوره‌هایی در اوراد متفرقه به هر نیّت! [۳۵]) و « خواص الآیات » (این کتاب، نوشته محمد تقی بن محمد باقر اصفهانی(م ۱۳۳۱ یا ۱۳۳۳ ق) است که در سال ۱۲۹۹ق، بدون آوردن هیچ‌گونه سندی، نوشته شده و در صفحه ۲ یادآوری نموده است که این کتاب مطابق اهل ذکر و عرفان نقل شده است.) اقتباس کرده‌اند و چه بسا مطالب زیادی که جنبه حدیثی هم ندارد بر آنها افزوده‌اند.
← نمونه‌ای از روایات این کتب
به دو نمونه در زیر توجه فرمایید:
←← پیدا کردن چیز دزدیده شده
روایتی برای پیدا کردن چیز دزدیده شده نقل شده است:
«شب جمعه یا جمعه یا روز آن رو به قبله فاتحه خوانده شود، بعد شروع کند به سوره انعام تا آیه «مثل ما اوتی رسل الله» و بدون فاصله برخیزد دو رکعت نماز کند. در هر رکعت هفتاد حمد، هفت آیة الکرسی و هفت «انا اعطیناک» بخواند و بعد از فراغ به همان نحو رو به قبله بخواند «الله اعلم حیث...» تا آخر سوره، بخواهد دزد برده را بیاورند.» [۳۶]
←← رفع حالت تهوع
روایتی به جهت رفع حالت تهوّع نقل شده است:
صاحب جامع الادعیه آورده: «اگر کسی حالت تهوع داشته و بسیار قی نماید، این آیه شریفه را بنویسد و بشوید و به او دهد که بخورد،شفا یابد: «وَ مَن نُعَمّرهُ نُنکسّه فی الخلق أفلا تعقلون». [۳۷]
و ده‌ها خواص ساختگی دیگر که انسان از ساحت قرآن کریم بر بیان آنها شرم می‌نماید.
نتیجه بحث روایات قرآن درمانی[ویرایش]
قرآن نسخه شفا بخشی است که دل‌های ایمانی را با جاذبه‌های الهی و معنوی به زندگی نیکو و حیات طیّبه نوید می‌دهد.
← سلامت انسان
در قاموس قرآن ، سلامت انسانی در سلامت روحی ـ معنوی او خلاصه شده است.
← علل بیماری تن
بیماری تن به عوامل طبیعی و مادی بستگی دارد که گریزی از آن نیست و گریبان هر کسی را می‌گیرد و چه بسا که مایه آزمایش وامتحان الهی می‌باشد.
← اقسام بیماری
بیماری‌ها دو گونه‌اند: بیماری‌های روانی و بیماری‌های جسمانی؛ و این بیماری‌ها گاه متأثر از یکدیگرند و چه بسا بیماری‌هایی که علل روانی دارند و با درمان آن بیماری روانی ، بیماری جسمانی پدید آمده از آن هم بهبود می‌یابد.
← شفای دل‌ها
قرآن به فرموده خود، شفا دهنده دل‌هاست. بدیهی است دل‌هایی که با خواندن و عمل کردن به قرآن به تزریق ایمانی می‌رسند، از بیماری‌های روحی زیادی در امان می‌مانند و به آرامشی می‌رسند که بازدارنده بسیاری از بیماری‌های روانی و جسمانی است. اما این گونه هم نیست که افراد مؤمن از امراض طبیعی و از ویروس‌های پراکنده در محیط در امان باشند، بلکه به دلایل گوناگونی بیمار می‌شوند و نیازمند طبیب و دارو می‌گردند.
← درمان از طریق اسباب
خداوند متعال برای هر چیزی سببی آفریده و اقتضای مشیّتش بر آن است که جریان امور از طریق همان اسباب تعیین شده انجام پذیرد و هر دری با کلید مخصوص خود گشوده شود، مگر اینکه اعجازی در کار بوده باشد که مراحل و موقعیت‌های خاص خود را می‌طلبد.
حضرت امام صادق میفرماید: «أبی الله أن یُجری الاشیاء الا بالاسباب فجعل لکلّ شیءٍ سبباً و جعل لکلّ سبب شرحاً و جعل لکلّ شرح مفتاحاً و...» [۳۸]
«خداوند پرهیز دارد از اینکه کارها را از مجرای غیر طبیعی خود اجرا نماید. از این رو برای هر چیزی سببی، و برای هر سببی گشایشی، و برای هر گشایشی کلیدی قرار داده است.»
← کلید پیش‌گیری از بیماری‌ها
کلید پیش‌گیری از بیماری، رعایت برنامه‌های بهداشتی، و کلید درمان بیماری‌های جسمانی، استفاده از داروهای ویژه آن‌هاست، هر چند که نقش دعا و ذکر به همراه مصرف دارو انکارناپذیر می‌باشد.
اما استفاده از سوره‌ها و آیات قرآنی صرفاً به جای عمل جراحی و داروی تب‌بر، رفع سردرد، مسهل، دفع یبوست، خواب‌آور، رفع دیابت و... جز به وهن اسلام نخواهد انجامید.
← ساختگی بودن عمده روایات باب
روایاتی که برخی از کتاب‌ها در باب قرآن درمانی وارد نموده و بدان استناد کرده‌اند، از لحاظ علم حدیث‌شناسی فاقد اعتبار و اعتنا بوده و وضعیت روایی آنها به قدری مخدوش می‌نماید که جز ساختگی بودن آنها حاصل نمی‌گردد.
فهرست منابع[ویرایش]
• اصفهانی، محمد تقی بن محمد باقر، خواص الآیات، تهران، انتشارات ادبیه، ۱۳۴۵ش.
• علامه امینی، الغدیر، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۳۸۷ق.
• بحرانی، سید هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالهادی، ۱۴۱۲ق.
• آقا بزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، بیروت، دارالاضواء، بی‌تا.
• جمعی از نویسندگان، تفسیر نمونه، زیر نظر ناصر مکارم شیرازی، قم، دارالکتب الاسلامیه، بی‌تا.
• جمعی از نویسندگان، دایره المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۹ش.
• جوادی آملی، عبدالله، کتاب الخمس (تقریر ابحاث سید محمد محقق داماد)، قم، دارالاسراء، ۱۳۷۶ش.
• حسینی غیاثی، سید محمد رضا، مفاتیح‌الحاجات، قم، انتشارات صحفی، ۱۳۷۶ش.
• حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، تصحیح‌و تعلیق: عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، دار احیاء‌التراث العربی، ۱۳۹۱ق.
• خویی، سید ابوالقاسم، معجم‌الرجال الحدیث، بیروت، بی‌نا، ۱۴۰۳ق.
• رفیعی محمدی، ناصر، درس‌نامه وضع حدیث، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، ۱۳۸۴ش.
• روستا، محمد رضا، شفاخانه قرآن، بی‌جا، مهتاب، ۱۳۷۹ش.
• میرزا ابوالحسن شعرانی، المدخل الی عذب المنهل، تحقیق: رضا استادی، قم، بی‌نا، ۱۳۷۳ش.
• ابن بابویه (صدوق)، محمد بن علی، التوحید، تصحیح و تعلیق: سید هاشم حسینی تهرانی، قم، مؤسسه‌النشر الاسلامی، ۱۳۵۷ش.
• ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه: علی اکبر غفاری، کتابخانه صدوق، ۱۳۶۳ش.
• صانعی، صفدر، آرامش روانی و مذهب، قم، پیام اسلام، ۱۳۵۰ش.
• محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، تعلیقات: میرزا محسن کوچه باغی تبریزی، تبریز، بی‌نا، ۱۳۸۱ق.
• طبرسی، مجمع البیان، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۸ق.
• طبرسی، مکارم الاخلاق، ترجمه: سید ابراهیم میرباقری، تهران، انتشارات فراهانی، ۱۳۵۵ش.
• عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۱ق.
• حاج میرزا ابوالحسن شعرانی، منهج الصادقین ملا فتح‌الله کاشانی، کتابفروشی‌اسلامیه، ۱۳۴۷ش.
• الکسیس کارل، انسان موجود ناشناخته، ترجمه: عنایت، بی‌جا، انتشارات شهریار، بی‌تا.
• کوفی، محمد بن محمد بن اشعث، الجعفریات (الاشعثیات)، تهران، مکتبه‌نینوا الحدیثه، بی‌تا.
• مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۲۴ق.
• مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴ق.
• مطهری، مرتضی، سیری در سیره نبوی، قم، صدرا، ۱۳۸۶ش.
• نوری، میرزا حسین، مستدرک الوسائل، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۰۸ق.
• نهج البلاغه، امام علی علیه‌السلام,
پانویس[ویرایش]
| ۱. | ↑ عیاشی، محمد بن مسعود، ج۱، ص۲۰، تفسیر العیاشی، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۱ق. |
| ۲. | ↑ مامقانی، عبدالله، ج۹، ص۳۵۰، تنقیح المقال فی علم الرجال، قم، مؤسسه آل البیت، ۱۴۲۴ق. |
| ۳. | ↑ ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ترجمه:علی اکبر غفاری، ج۱، ص۱۰۴، کتابخانه صدوق، ۱۳۶۳ش. |
| ۴. | ↑ عیاشی، محمد بن مسعود، ج۱، ص۲۵، تفسیر العیاشی، بیروت، مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۱۱ق. |
| ۵. | ↑ خویی، سید ابوالقاسم، ج۱۳، ص۸۳–۸۱، معجم‌الرجال الحدیث، بیروت، بی‌نا، ۱۴۰۳ق. |
| ۶. | ↑ بقره/سوره۲، آیه۱۰۰. |
| ۷. | ↑ بحرانی، سید هاشم، ج۱، ص۲۶۹، البرهان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالهادی، ۱۴۱۲ق. |
| ۸. | ↑ حر عاملی، محمد بن حسن، ج۴، ص۸۷۴، وسائل الشیعه، تصحیح و تعلیق:عبدالرحیم ربانی شیرازی، بیروت، دار احیاء‌التراث العربی، ۱۳۹۱ق. |
| ۹. | ↑ طبرسی، مجمع البیان، ج۸، ص۲۵۴، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۸ق. |
| ۱۰. | ↑ بحرانی، سید هاشم، ج۲، ص۱۰۵، البرهان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالهادی، ۱۴۱۲ق. |
| ۱۱. | ↑ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۷، ص۲۷۰، بیروت، دارالاضواء، بی‌تا. |
| ۱۲. | ↑ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۷، ص۲۷۳، بیروت، دارالاضواء، بی‌تا. |
| ۱۳. | ↑ طبرسی، مکارم الاخلاق، ج۱، ص۳۶۶، ترجمه:سید ابراهیم میرباقری، تهران، انتشارات فراهانی، ۱۳۵۵ش. |
| ۱۴. | ↑ جوادی آملی، عبدالله، ج۱، ص۱۶۶، کتاب الخمس (تقریر ابحاث سید محمد محقق داماد)، قم، دارالاسراء، ۱۳۷۶ش. |
| ۱۵. | ↑ توبه/سوره۹، آیه۴۱. |
| ۱۶. | ↑ انفال/سوره۸، آیه۴۵. |
| ۱۷. | ↑ نحل/سوره۱۶، آیه۱۱۰. |
| ۱۸. | ↑ انفال/سوره۸، آیه۶۰. |
| ۱۹. | ↑ بصائر الدرجات، تعلیقات: میرزا محسن کوچه باغی تبریزی، تبریز، بی‌نا، ۱۳۸۱ق. |
| ۲۰. | ↑ رفیعی محمدی، ناصر، ج۱، ص۱۵۳، درس‌نامه وضع حدیث، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، ۱۳۸۴ش. |
| ۲۱. | ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۵، ص۲۶۸، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۳۸۷ق. |
| ۲۲. | ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۵، ص۲۶۹، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۳۸۷ق. |
| ۲۳. | ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۵، ص۲۷۵، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۳۸۷ق. |
| ۲۴. | ↑ حاج میرزا ابوالحسن شعرانی، منهج الصادقین ملا فتح‌الله کاشانی، ج۱، ص۵۶، کتابفروشی‌اسلامیه، ۱۳۴۷ش. |
| ۲۵. | ↑ میرزا ابوالحسن شعرانی، المدخل الی عذب المنهل، ج۱، ص۲۷، تحقیق: رضا استادی، قم، بی‌نا، ۱۳۷۳ش. |
| ۲۶. | ↑ میرزا ابوالحسن شعرانی، المدخل الی عذب المنهل، ج۱، ص۴۴، تحقیق: رضا استادی، قم، بی‌نا، ۱۳۷۳ش. |
| ۲۷. | ↑ مطهری، مرتضی، ج۱، ص۱۲۳-۱۲۱، سیری در سیره نبوی، قم، صدرا، ۱۳۸۶ش. |
| ۲۸. | ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۵، ص۲۹۳-۲۸۸، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۳۸۷ق. |
| ۲۹. | ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۵، ص۲۷۷- ۲۷۵، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۳۸۷ق. |
| ۳۰. | ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۵، ص۲۷۵، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۳۸۷ق. |
| ۳۱. | ↑ علامه امینی، الغدیر، ج۵، ص۲۷۵، بیروت، دارالکتب العربی، ۱۳۸۷ق. |
| ۳۲. | ↑ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۸، ص۸۳، بیروت، دارالاضواء، بی‌تا. |
| ۳۳. | ↑ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۸، ص۸۵-۸۳، بیروت، دارالاضواء، بی‌تا. |
| ۳۴. | ↑ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۷، ص۲۷۳، بیروت، دارالاضواء، بی‌تا. |
| ۳۵. | ↑ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۳، ص۴۵۶، بیروت، دارالاضواء، بی‌تا. |
| ۳۶. | ↑ روستا، محمد رضا، ج۱، ص۱۱۷، شفاخانه قرآن، بی‌جا، مهتاب، ۱۳۷۹ش. |
| ۳۷. | ↑ حسینی غیاثی، سید محمد رضا، ج۱، ص۱۲۱، مفاتیح‌الحاجات، قم، انتشارات صحفی، ۱۳۷۶ش. |
| ۳۸. | ↑ محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ج۱، ص۶، تعلیقات: میرزا محسن کوچه باغی تبریزی، تبریز، بی‌نا، ۱۳۸۱ق. |
ختمی مجرب ازآیت الله بهجت(ره)
عرش نیوز نوشت: آیت الله العظمی شیخ محمد تقی بهجت در حاشیه قرآن شخصی خود دستور عمل زیبایی را نوشته بودند که در ادامه می خوانید:
هر کس در بین الطلوعین یعنی بین فجر کاذب و فجر صادق ( ۵ دقیقه قبل از اذان صبح تا ۵ دقیقه بعد از اذان) این ذکر را بگوید هر حاجتی داشته باشد برآورده میشود ولو اگر تشرف به خدمت امام زمان (عج) باشد:
صلوات (۱۴ بار)
یا مولای یا صاحب الزمان ادرکنی (۴۰ بار)
صلوات (۱۴ بار
تفاوت ثروتمندان با فقرا در فلسفه زندگی
تفاوت ثروتمندان با فقرا در فلسفه زندگی : ثروتمندان همه پولشان را سرمایه گذاری میکنند و بقیه را خرج می کنند ولی فقرا همه پولشان را خرج می کنند و بقیه را سرمایه گذاری می کنند (جیم ران) .
چرابایدخدارابپرستیم؟
« پدرم نگفته بود , چرا باید خدا را بپرستیم ؟ اصلا چرا نباید آزاد باشیم ؟ و چرا باید بپرستیم؟»
پدرم فقط گفته بود : باید خدا را بپرستیم و از دستوراتش اطاعت کنیم در غیر اینصورت ...
اینگونه بود که از موضع ضعف و ترس از خدای ندیده و ترسناک او را می پرستیدم.
اما امروز میدانم خدایی که آنقدر دوستم داشته که از روح خودش مرا ساخته , چه لزومی دارد , از او بترسم. چرا باید اورا بپرستم و اطاعت محض داشته باشم .
باید اول مفهوم پرستش را بدانیم باید بدانیم که در ساختار روانی انسان ها پرستش چه جایگاهی دارد .
در این قسمت به این سوال پاسخ خواهیم داد که , پرستش چیست ؟ وقتی دانستیم که عبادت و پرستش چیست ,در قسمت بعدی به این سوال پاسخ خواهیم داد که چرا باید خدا را بپرستیم؟
فرض کنید که مانند اسکندر مقدونی پادشاه کل زمین هستید و هیچ کس نمی تواند بالاتر از دستور و خواسته شما کاری را انجام بدهد و شما مجبور به انجام هیچ دستوری نیستید . کاملا آزاد و بدون قید و بندهایی که در ظاهر می شناسیم .وزیران و درباریان شما گوش به فرمان شما هستند تا خواسته های شما را یک به یک اجرا کنند . بعد از گذشت مدتی که درباریان و وزرای شما در کنار شما بودند کم کم به خصوصیات اخلاقی شما پی می برند می دانند که چه چیزی شما را خوشحال می کند و از چه چیزی بیزار هستید بالاخره هر انسانی دارای خصوصیات اخلاقی هست .اگر درباریان با هوش و زیرکی داشته باشیدحتی میتوانند تصمیم شمارا پیش بینی کنند . این نشان می دهد که حتی اگر شما پادشاه تمام جهان نیز باشید خود را به اصولی مقید و پابند می کنید و هر تصمیمی را که می خواهید بگیرید حتما با آن اصول تطبیق می دهید . همین اسکندر مقدونی که مثال زدیم پادشاهی بوده که به علم و دانش و دانشمندان بهای زیادی می داده و برای استاد خود یعنی ارسطو و حرف های او اهمیت ویژه ای قائل بوده است . این یک ویژگی اخلاقی اوست که به ارسطو این اجازه را می داده که برای او نامه بنویسد و او را موعظه کند. آن دانشمند بزرگ می دانسته که نصیحت های او مورد توجه اسکندر قرار خواهد گرفت .
حال ببینیم درون اسکندر چه اتفاقی می افتد وقتی برای او نامه ای از استادش می آورند .اسکندر به پادشاه درون خودش مراجعه می کند و او با توجه به اینکه به علم و استادش بها می دهد به اسکندر بیرونی دستور می دهد که نامه را با احترام بگیر و با دقت بخوان . ارسطو آن پادشاه درونی اسکندر را می شناخته که جراَت کرده برایش نامه ای پند آمیز بنویسد .
به طور خلاصه باید بگوییم که هر انسانی خود را به یک سری اصولی پایبند می کند که در کوچکترین تصمیمات هم به آنها مراجعه می کند می توانیم آن ها را متاثر از شخصیت آن فرد ذکر کنیم .تبعیت از این اصول اخلاقی هر فرد همان معنای پرستش است .حتی وقتی انسانی می خواهد هیچ خدایی را بنده نباشد و کاملا آزاد باشد همین هم یک اصل اعتقادی او محسوب می شود که انجام هر عملی را از دیدگاه آن بر انداز می کند و اگر مطابق با آن بود پادشاه درونش به او اجازه این کار را می دهد. بین این اصول و فردی که تابع آن هاست یک ارتباط دو طرفه برقرار است. قانون اساسی , بر او حاکمیت می کند و شخصیت او را می سازد و او نیز از آن پادشاه تبعیت می کند.بنا بر این هیچ انسانی بی قید و شرط و لا ابالی به صورت محض وجود ندارد . اعتقادات و پایبندی های هر انسان او را تربیت می کند و به سوی هدفی هدایت می کند .اعتقاداتش ارباب اوست و بنی آدم را از آن جهت انسان می نامند که با آن ارباب خود اُنس می گیرد.به طور خلاصه این معنای پرستش است که « انسان , درون خود پادشاهی دارد که همان شخصیت اوست و فرماندهی تمامی قوای جسمی و افکار او را به عهده دارد . تبعیت و فرمانبرداری از آن پادشاه را پرستش گویند» . حال با توجه به این تعریف , می توانیم بگوییم که هیچ انسانی وجود ندارد که خدایی را بنده نباشد . پس می توان نتیجه گرفت که پرستش در فطرت همه ما قرار دارد . پرستش یک عمل خاص نیست که گاهی اوقات اتفاق بیفتد. بلکه هر حرکت و فکر ما و هر لحظه از زندگی ما با پرستش خدای درونمان تعبیر می شود. انسان های شهوت ران هم که برای شان چیزی غیر از شهوات و امیال حیوانی اهمیت ندارد آنها هم پرستنده خدای درون خود هستند . اما پادشاه درونی آنها به آنها دستوراتی می دهد که شهوات شان را ارضاء کند . قرآن به این خدای درونی که هر لحظه در مقابل آن سر اطاعت و تسلیم فرود می آوریم « اله » می گوید و حتی انسان هایی که در بند شهوات هستند را هم از پرستش مستثنا نمی داند. « ارّأ یتَ من اتّخذ الهه هواه افانت تکونُ علیه وکیلا» آیا آن کس را که هوای نفس خود را به خدایی گرفته دیدی آیا تو می توانی ضامن او باشی (س فرقان 43). شبیه همین آیه در سوره جاثیه 23 آمده است . این آیات سوای از مفاهیم دیگری که در بر دارند این موضوع را تصدیق می کنند , که بی قید و بندی و رسیدن به درجه حیوانی هم نوعی پرستش خدای درونی است. و آن خدای درون همواره مورد اطاعت قرار می گیرد.
با این تعریف از پرستش می توانیم بگوییم که پرستش برای هر انسان یک امر فطری است و هر عملی که از او سر بزند , در حقیقت , در راستای پرستش خدای درون خودش است .همان که خداوند میفرماید که « جن و انس را خلق نکردیم مگر برای پرستش» (سوره ذاریات 56 ) .
در قسمت بعدی به این سوال پاسخ خواهیم داد « اکنون که میدانیم همواره خدایی را از درون می پرستیم چرا خودمان آن را انتخاب نکنیم چرا اصول و قواعد حاکم بر خود را خودمان تعیین نکنیم ؟ چرا قواعدی که خالق آسمان و زمین آنها را وضع کرده باید بر ما حکمرانی کنند »
امیدوارم که تا این قسمت از سلسله مباحث توانسته باشم به ذهن پرسشگر شما خواننده گرامی پاسخ های مناسب داده باشم .اگر هنوز نتوانسته ام جواب قانع کننده و دقیقی به این سوالات اساسی بدهم دو علت دارد اول اینکه بضاعت و دانایی بنده بیش از این نیست و دوم اینکه شما بزرگواران توانسته اید عقل و خرد را جایگزین تعصب ها کنید . فقر اینجانب در علم و استدلال , با عقل رها شده از قیود تعصب نتیجه اش این است که سوالات بی پاسخ می مانند . اگر چنین است بنده را مطلع فرمایید . و اگر شما خواننده گرامی نیز نقص یا عیبی در این نوشتار ها می بینید و درک بالاتری از آنچه مطرح شده دارید , زکات علم خود را به این بنده که مستحق دریافتش هستم بپردازید. با تواضع آن را خواهم پذیرفت والسلام
همه هنرمندان جوانمرگ سینمای ایران در دهه های اخیر
همه هنرمندان جوانمرگ سینمای ایران در دهه های اخیر + تصاویر
خبر ناگهانی است. همه شوکه می‌شوند و افسوس می‌خورند که چه وقت خداحافظی بود. چاره چیست؟ امکان بازگشت وجود ندارد. اندک زمانی به سکوت می‌گذرد و باز هم دیگری تصادف می‌کند یا بیماری از پا درش می‌آورد. باز هم آهی و افسوسی اما زندگی ادامه دارد. مرتضی پاشایی، پوپک گلدره، عسل بدیعی و داوود اسدی از مشهورترین هنرمندان جوانمرگ ایرانی هستند که در این فهرست جای می گیرند.
دو هنرمند جوان به فاصله یک روز و پس از مدت‌ها مبارزه با سرطان اهالی هنر را تنها گذاشتند و رهسپار دیار دیگر شدند. این بهانه‌ای شد تا یادی از برخی هنرمندان جوانمرگ سینمای ایران در دهه‌های اخیر داشته باشیم.
مرگ در ۱۹ سالگی:
کیمیا یادگاری‌نژاد بازیگر تئاتر بامداد پنجشنبه ۱۵ آبان امسال، در ۱۹ سالگی و یک روز پس از اجرای نمایش شهادت حضرت رقیه(س) بر اثر گازگرفتگی جان به جان آفرین تسلیم کرد. او در نمایش‌هایی چون «هیچی» و «میوه‌های نارس» به ایفای نقش پرداخته بود. یادگاری‌نژاد متولد ۱۳۷۴ و دانشجوی سال آخر رشته بازیگری واحد رسانه و از اعضای فعال کانون نمایش فرهنگسرای تهران بود.
او در سومین جشنواره تئاتر شهر به خاطر بازی روان و تأثیرگذارش در نمایش «میوه‌های نارس» کار گروهی اعضای کانون نمایش فرهنگسرای تهران به سرپرستی شاهد پیوند کاندیدای دریافت جایزه بهترین بازیگر شد.
مرگ در ۲۵ سالگی:
محسن رسول‌اف عکاس در سانحه هواپیمایی ۷۳۷ قرقیزستان و در ۲۵ سالگی درگذشت. او عکاس پشت صحنه فیلم‌های آتش سبز به کارگردانی محمدرضا اصلانی و لالایی‌ها به کارگردانی منیژه حکمت بود و به این ترتیب به سینما که خیلی به آن علاقه داشت نزدیک شد. گرایش اصلی محسن عکاسی هنری بود و در کنار آن به عکاسی در شاخه‌های دیگر می‌پرداخت. ساخت سه فیلم کوتاه و تجربی را نیز باید به این کارنامه یک ساله او افزود.
مرگ در ۲۶ سالگی:
مژگان پوریگانه دانشجوی فوق‌لیسانس دانشگاه آزاد و بازیگر نقش اصلی فیلم «عروس کاغذی» (حجت‌اله سیفی) متولد ۱۳۴۹، دی‌ماه ۱۳۷۵ در ۲۶ سالگی بر اثر تصادف با اتومبیل در مسیر دانشگاه، درگذشت. نخستین فیلم او «عروس کاغذی» بود و به جای او در این فیلم مینو غزنوی صحبت میکرد.
مرگ در ۲۷ سالگی:
سید امین مهاجرانی آهنگساز جوان سینما و تلویزیون فروردین ۸۶، در ۲۷ سالگی به دلیل ایست قلبی درگذشت. از کارهای این آهنگساز سینما می‌توان به فیلم سینمایی «ابراهیم خلیل‌اله» ساخته محمدرضا ورزی اشاره کرد. وی همچنین برای آخرین کار پرویز شیخ طادی با نام «سومین روز پس از مرگ» موسیقی ساخته بود. از دیگر کارهای وی می‌توان به فیلم‌ها و مجموعه‌های «سقوط»، «صدر اعظم»، «کاخ تنهایی» و «پدرخوانده» اشاره کرد. مهاجرانی از شاگردان «مجید انتظامی» آهنگساز صاحب سبک سینمای ایران و لوریک خوبیان بود.
مرگ در ۲۸ سالگی:
فرانک میری بازیگر جوان سینما و تئاتر، دستیار کارگردان سینما و فارغ‌التحصیل بازیگری از دانشکده هنر و معماری، تیرماه ۱۳۹۰، در ۲۸ سالگی، بر اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت.
او فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۸۱ در نمایش‌های دانشجویی آغاز کرد. بازی در نمایش‌های «عشقه» به کارگردانی محمد رحمانیان، «راز ماهی طلایی آکواریوم آقای ژان» به کارگردانی احمد ایرانی‌خواه، «ما کجا اینجا کجا» به کارگردانی میثم یوسفی، «پیک نیک در میدان جنگ» محمد هوشمندفر، «تئوری بیندر مایر» به کارگردانی محمد خداوردی و… از جمله فعالیت‌های این بازیگر تئاتر است.
وی در فیلم سینمایی «پرونده هاوانا» به کارگردانی علیرضا رئیسیان و «جایی برای زندگی» به کارگردانی محمد بزرگ‌نیا به ایفای نقش پرداخته بود.
مصطفی مزرعتی مستندساز کاشانی و مدیر مؤسسه فیلمسازی سیمانمای ماندگار کاشان مرداد امسال در ۲۸ سالگی از دنیا رفت. امیر و مصطفی مزرعتی دو بردار مستندساز به همراه خانواده‌های خود شهربانو شوکتی، زهره شکاری و پسر خردسال خود محمدپارسا برای تهیه مستند دو قسمتی تلویزیونی «دیار ماندگار» در طبس با هواپیمای آنتونوف ۱۴۰ از فرودگاه مهرآباد تهران عازم طبس بودند که دچار سانحه سقوط هواپیما شدند.
مهدی اباسلط کارگردان و دانش‌آموخته سینما مرداد سال ۸۸ در ۲۸ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت. او نمایشنامه «سادگی منو ببخش کیارستمی» را به چاپ رسانده بود و فیلم‌های «خنگ‌آباد»، «بچه‌های خیابان» و «مسعود کیمیایی عاشق» را در کارنامه داشت.
مرگ در ۲۹ سالگی:
امید اله‌داد سینماگر جوان و از اعضای انجمن فیلم کوتاه ایران دوم آذرماه ۸۷ بر اثر ایست قلبی در ۲۹ سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد.
او از اعضای انجمن تهیه‌کنندگان فیلم کوتاه بود که فیلم‌های کوتاه بسیاری چون: طوفان سنجاقک (شهرام مکری)، خوره (سعید حبیبی) و چندین کار کوتاه دیگر را تهیه کرده بود.
محمد باباوند بازیگر و کارگردان تئاتر اسفندماه ۹۱ و در ۲۹ سالگی بر اثر تشنج در شهرستان ساری درگذشت.
باباوند که فارغ‌التحصیل هنرستان بازیگری سوره پسران بود در نمایش‌هایی از جمله «خشم و هیاهو» و «گلادیاتور» نیز ایفای نقش کرد و توانست جوایزی از جمله دیپلم افتخار بازیگری از جشنواره هنرستان‌های بازیگری را کسب کند. وی از سال ۸۲ به کارگردانی تئاتر روی آورد و با وجود سن کم توانست بیش از ده نمایش را کارگردانی کند که از جمله آنها می‌توان به «حریم»، «کابوس‌ها و خون»، «نقل عزل»، «کفتر به توان دو»، «بچه‌های عاشورا» و «صبور» اشاره کرد.
اشکان بانکی پسر اصغر بانکی، تهیه‌کننده در ۲۹ سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت. او در فیلم «تو و من» در کنار محمدرضا گلزار و الناز شاکردوست ایفای نقش کرده بود.
مرگ در ۳۰ سالگی:
سروناز سیدی شاعر، داستان‌نویس و نقاش جوان ایرانی و از شاگردان آیدین آغداشلو شامگاه ۲۷ فروردین ۸۸ در ۳۰ سالگی براثر ایست قبلی درگذشت. از سیدی مجموعه «آبسوراک» در سال ۱۳۸۵ از سوی انتشارات آنا منتشر شده است. او چندین نمایشگاه نقاشی انفرادی برپا کرد که آثارش مورد توجه بسیاری از اهالی هنر قرار گرفت.
سروناز سیدی در حال آماده‌سازی تازه‌ترین مجموعه شعر خود بود که فرصت این کار را نیافت. او در نقاشی یکی از شاگردان «آیدین آغدشلو»، در شعر، شاگرد «منوچهر آتشی» و در داستان، شاگرد «محمد محمدعلی» بود.
مرتضی پاشایی ، متولد ۲۰ مرداد ۱۳۶۳ بود و موسیقی را از ۱۴ سالگی با نواختن گیتار آغاز کرد. او از کودکی با بیماری زخم معده دست و پنجه نرم میکرد و سرانجام پس از بستری شدن در بخش ICU بیمارستان، سرطان معده او را از پا درآورد. این خواننده جوان پاپ که صبح روز جمعه، ۲۳ آبان‌ماه از دنیا رفت.
مجید بهرامی متولد ۱۳۵۶ بازیگر و تئاتر سینمای ایران بود.
بهرامی در فیلم‌هایی چون بدرود بغداد، گیلانه، دانه‌های ریز برف و تئاتر سیاه‌ها، خانه‌ای در گذشتهٔ ما، عشق آباد و عجایب المخلوقات ایفای نقش کرده است. او به بیماری سرطان مبتلا شد و برای درمان بیماری او و اعزام او به کشور آلمان خانه هنرمندان ایران و انجمن عکاسان تئاتر نخستین اکسپو عکس تئاترایران را برگزار کردند که درامد حاصل از فروش این اکسپو به درمان بیماری مجید بهرامی اختصاص داده شد.
سرانجام، مجید بهرامی که طی چند سال اخیر با بیماری سرطان دست و پنجه نرم میکرد، روز شنبه ۲۴ آبان‌ماه ۱۳۹۳ در سن ۳۷ سالگی درگذشت.
مرگ در ۳۱ سالگی:
مهدی دانش‌رفتار دستیار کارگردان فروردین ۱۳۸۹ پس از ۱۵ روز کما، در ۳۱ سالگی دار فانی را وداع گفت.
دانش‌رفتار ۲۲ اسفند پس از عمل جراحی باز روی مغزش به کما رفت و پس از چند روز کما درگذشت. او در مجموعه‌های تلویزیونی نظیر «خرده ستمگران» و «عبور از پاییز» به عنوان دستیار کارگردان فعالیت داشت.
ساناز کیهان بازیگر سریال پربیننده «خط قرمز» ۲۵ دی در ۳۱ سالگی طی تصادفی در خیابان حسینیه ارشاد درگذشت. کیهان در سریال «خط قرمز» نقش مقابل شهرام حقیقت‌دوست را ایفا میکرد.
مرگ در ۳۲ سالگی:
نیما نهاوندیان مجری برنامه‌های ورزشی صدا و سیما دی ۱۳۹۱ در ۳۲ سالگی در منزل خود درگذشت. وی از سال ۱۳۷۸ همکاری خود را با صدا و سیمای مرکز گلستان آغاز کرد وسپس از سال ۱۳۸۳ در صدا و سیمای مرکز تهران در شبکه دو و جام جم همچنین در برنامه‌های رادیو ایران به عنوان گوینده و مجری حضور داشت.
نیما نهاوندیان در اثر برخورد با یک میز خون‌ریزی مغزی کرد و به دلیل آن‌که به تنهایی در خانه حضور داشت و کمک‌رسانی با تأخیر صورت گرفت، بعد از کما رفتن و مرگ مغزی فوت کرد.
سعید امینی که بازی تأثیرگذارش در فیلم «نفس عمیق» در ذهن‌ها حک شده بود سال گذشته در ۳۲ سالگی بر اثر گازگرفتگی جان سپرد.
مهتا مشایخی عکاس در ۳۲ سالگی به دلیل عارضه قلبی چشم از جهان فروبست. آثار این هنرمند در چندین نمایشگاه گروهی و انفرادی به نمایش گذاشته شده بود، عمده آثار او در سبک فیگوراتیو و نمادین و در ابعاد بزرگ با رنگ آکریلیک بود.
او از سال ۸۳، ۳ نمایشگاه انفرادی در گالری‌های نار تهران و میرک مشهد برپا کرد و حضور در نمایشگاه گروهیCanvase New York artدر نیویورک، هفت نگاه در خانه هنرمندان تهران و نگارخانه‌های نار و ماه تهران در کارنامه هنری وی به چشم می‌خورد.
مرگ در ۳۳ سالگی:
مسعود برخورداری کارگردان تحصیلکرده و عضو انجمن سینمای جوانان بهمن‌ماه ۹۲ در ۳۳ سالگی و در اثر مسمومیت ناشی از گازگرفتگی درگذشت. «در جستجوی سیگنال»، «بودن»، «سینما یعنی مونتاژ»، «نیستان»، «فرا‌تر از هرمنوتیک»، «سینتگما» و «چنگ انداخته در سینه من» نیز فیلم‌های کوتاه او هستند. او موفق به کسب عنوان بهترین فیلم کوتاه در جشنواره منطقه‌ای دنا (یاسوج) ۱۳۹۱، بهترین فیلم تجربی در جشنواره منطقه‌ای دنا (یاسوج) ۱۳۹۱، دیپلم افتخار بهترین فیلم کوتاه در جشنواره فیلم کوتاه مستقل ایران (تهران) ۱۳۹۱ شده بود.
مرگ در ۳۴ سالگی:
علی عامه‌کن، تصویرگر بین‌المللی کتاب‌های کودکان و نوجوانان، پس از تحمل یک دوره بیماری جانکاه، اسفند ۸۹ در ۳۴ سالگی به دیار باقی شتافت. وی مدرک کار‌شناسی نقاشی خود را از جهاد دانشگاهی در سال ۱۳۸۰ دریافت و از سال ۱۳۷۵ شروع به تصویرگری برای کودکان کرد. علی عامه‌کن جایزه پادووای ایتالیا و کفش طلایی ایتالیا را دریافت کرده بود.
مرگ در ۳۵ سالگی:
ناصرعبدالهی خواننده، در بندرعباس به دلایل نامشخصی بی‌هوش شد و به کما رفت. او پس از گذراندن ۲۷ روز در کما سرانجام ۲۹ آذر ۱۳۸۵ و در ۳۶ سالگی درگذشت. عبدالهی در ترانه‌های خود از کسی تقلید نمی‌کرد و صدایی منحصر به فرد داشت. بیشتر اشعار ترانه‌های او از سروده‌های محمدعلی بهمنی بود. در کار موسیقی به گفته خود وی تحت تأثیر سبک موسیقی ابراهیم منصفی بود. طوری که در سال‌های آغازین کار هنری ترانه‌های منصفی را بازخوانی میکرد.
پوپک گلدره درست زمانی که با بازی در سریال «نرگس» توجه مخاطبان را به خود جلب کرده بود در یک سانحه رانندگی (در جاده نوشهر به نور-منطقه سیسنگان) به کما رفت و پس از هشت ماه در تاریخ ۲۷ فروردین ۱۳۸۵درگذشت. گلدره هنگام مرگ ۳۵ سال داشت.
او فعالیت هنری را با بازی در نمایش «پل» آغاز کرد و در سال ۱۳۷۵ در نماهنگ (ویدئو کلیپ) «رؤیای زمین» ظاهر شد. گلدره که با مجموعه «ساعت خوش» وارد کار بازیگری شد، به سرعت توانست شایستگی‌ها خود را در این عرصه نشان دهد که اوج آن با دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم سینمایی «موج مرده» ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا رقم خورد.
عسل بدیعی فروردین‌ماه سال ۹۲ در ۳۵ سالگی درگذشت. او به سرنوشت نقش مقابلش در «بودن یا نبودن» دچار شد و دو روز پس از ایست قلبی، مرگ مغزی شد اما مرگ برای او پایان نبود چرا که با رفتنش جان هفت انسان را نجات داد. «دست‌های آلوده»، «شمعی در باد» و «شیرین» از جمله فیلم‌هایی بودند که بدیعی پیش از مرگ به ایفای نقش در آنها پرداخت.
ابوالفضل فیاضی کارگردان و بازیگر جوان تئاترهای مذهبی بهار سال ۹۲، در ۳۵ سالگی درگذشت.
نیما وارسته، آهنگساز، تنظیم‌کننده و نوازنده مطرح موسیقی پاپ ایران دوشنبه ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۳ در ۳۵ سالگی از دنیا رفت.
مرگ در ۳۶ سالگی:
حامد خسروی متولد سال ۱۳۵۷ و از مستندسازان شمال کشور مهرماه امسال طی حادثه رانندگی در شهر انزلی درگذشت. او هنگام مرگ ۳۶ ساله بود.
«مجید حاجی‌باشی» تهیه‌کننده و مجری رادیو و تلویزیون صبح روز ۲۶ فروردین در ۳۶ سالگی بر اثر سکته قلبی به دیار حق شتافت.
بیماری سرطان «ماه گل مهر» خواهرزاده رؤیا نونهالی را در ۳۶ سالگی با خود برد. این بازیگر جوان تئاتر متولد مهرماه ۱۳۵۷ و فارغ‌التحصیل کار‌شناسی تئاتر از دانشکده هنر و معماری بود.
مرگ در ۳۷ سالگی:
شاهرخ غیاثی مجسمه‌ساز، نقاش و بازیگر آبان سال ۱۳۷۵ در ۳۷ سالگی و در جریان ساخت فیلم «فصل پنجم» (رفیع پیتز) حین تمرین فیلم بر اثر سانحه از گاری به زمین افتاد و درگذشت.
پیمان ابدی هنرمند دیگری بود که با رفتنش بسیاری از سینماگران داغدار شدند. این بدل‌کار نامدار ایرانی زود‌تر از آنچه که تصور می‌شد در ۳۷ سالگی و در حین ایفای بدل‌کاری در فیلم «چشم‌های نامحسوس» بر اثر حادثه، جان خود را از دست داد.
ابدی به چهار زبان انگلیسی، آلمانی، اسپانیایی و ایتالیایی چیرگی داشت و عضو تیمaction concept(یکی از ۴ تیم بر‌تر اکشن جهان) بود. او طراحی و اجرای صحنه‌های اکشن در پروژه‌های پر آوازه‌ای مانند پلیس‌های موتورسوار، ۱۰۰ درجه، دلقک و فرشتگان وحشی مهارت‌های فنی خود را به نمایش گذاشته بود.
مرگ در ۳۸ سالگی:
داوود اسدی بازیگر سینما و تلویزیون و یکی از چهره‌های طنز مشهور دهه هفتاد (ساعت خوش) فروردین‌ماه سال ۸۷ در ۳۸ سالگی درگذشت.
مرگ در ۳۹ سالگی:
هومن قدرت‌نما هم یک سال و نیم درگیر بیماری بود و دی‌ماه ۹۲، از مقابل منزلش به سوی خانه ابدی شتافت. هومن قدرت‌نما فیلمساز، تصویربردار، عکاس، تدوینگر، گرافیست و نقاش متولد مرداد ۱۳۵۳بود و در ۳۹ سالگی درگذشت.
روحشان شاد ؛ یادشان گرامی باد