نمازادای حاجت

۸۸در کتاب ((کنوز النجاح )) اثر عالم فقیه ابو على فضل بن حسن طبرسى (۶۷۴) –

که خداى از او خشنود باد – از حضرت حجت بن الحسن علیه السلام چنین نقل شده است : از ناحیه ى مقدسه این متن صادر شد:

((هر که به درگاه – تعالى – حاجتى داشت ، پس از نیمه شب جمعه غسل کند و به محل نماز خویش آید و دو رکعت این گونه به جا آورد:

در نخستین ، سوره ى حمد را بخواند و در آن آیه ى ((ایاک نعبد و ایاک نستعین ))را به جاى یک بار، ۱۰۰ بارتکرار کند

و پس از حمد،یک بار سوره ى توحید را.در هر رکوع هفت مرتبه ((سبحان ربى العظیم و بحمده )) بگوید

و در هر سجده نیز، هفت مرتبه ((سبحان ربى الاعلى و بحمده ))گوید.

سپس رکعت دوم را به همین گونه بیاورد

و این دعا را بخواند که خداى متعال بى شک حاجتش را – هر چه باشد – روا خواهد ساخت ؛ مگر آن که بریدن پیوند خویشاوندى باشد.

دعا این است :

اللَّهُمَّ إِنْ أَطَعْتُکَ فَالْمَحْمَدَةُ لَکَ وَ إِنْ عَصَیْتُکَ فَالْحُجَّةُ لَکَ مِنْکَ الرَّوْحُ وَ مِنْکَ الْفَرَجُ سُبْحَانَ مَنْ

 أَنْعَمَ وَ شَکَرَ سُبْحَانَ مَنْ قَدَرَ وَ غَفَرَ اللَّهُمَّ إِنْ کُنْتُ قَدْ عَصَیْتُکَ فَإِنِّی قَدْ أَطَعْتُکَ فِی أَحَبِّ

 الْأَشْیَاءِ إِلَیْکَ وَ هُوَ الْإِیمَانُ بِکَ لَمْ أَتَّخِذْ لَکَ وَلَداً وَ لَمْ أَدْعُ لَکَ شَرِیکاً مَنّاً مِنْکَ بِهِ عَلَیَّ لَا مَنّاً

 مِنِّی بِهِ عَلَیْکَ وَ قَدْ عَصَیْتُکَ یَا إِلَهِی عَلَى غَیْرِ وَجْهِ الْمُکَابَرَةِ وَ لَا الْخُرُوجِ عَنْ عُبُودِیَّتِکَ وَ لَا

 الْجُحُودِ لِرُبُوبِیَّتِکَ وَ لَکِنْ أَطَعْتُ هَوَایَ وَ أَزَلَّنِی الشَّیْطَانُ فَلَکَ الْحُجَّةُ عَلَیَّ وَ الْبَیَانُ فَإِنْ تُعَذِّبْنِی

 فَبِذُنُوبِی غَیْرَ ظَالِمٍ وَ إِنْ تَغْفِرْ لِی وَ تَرْحَمْنِی فَإِنَّکَ جَوَادٌ کَرِیمٌ یَا کَرِیمُ یَا کَرِیمُ حَتَّى یَقْطَعَ

 النَّفَسُ ثُمَّ یَقُولُ یَا آمِناً مِنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ کُلُّ شَیْ‏ءٍ مِنْکَ خَائِفٌ حَذِرٌ أَسْأَلُکَ بِأَمْنِکَ مِنْ کُلِّ

 شَیْ‏ءٍ وَ خَوْفِ کُلِّ شَیْ‏ءٍ مِنْکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُعْطِیَنِی أَمَاناً لِنَفْسِی وَ

 أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ سَائِرِ مَا أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَّ حَتَّى لَا أَخَافَ أَحَداً وَ لَا أَحْذَرَ مِنْ شَیْ‏ءٍ أَبَداً- إِنَّکَ

 عَلى‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ یَا کَافِیَ إِبْرَاهِیمَ نُمْرُودَ یَا کَافِیَ مُوسَى

 فِرْعَوْنَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَکْفِیَنِی شَرَّ فُلَانِ بْنِ فُلَانٍ فَیَسْتَکْفِی

 شَرَّ مَنْ یَخَافُ شَرَّهُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى

به خواست خدا، زیان آن که از او بیم دارد از وى دور خواهد شد.

آن گاه به سجده رود و همراه با زارى به درگاه حق متعال ،حاجت بخواهد که هر مرد یا زن با ایمان این نماز را بگزارد و خالصانه این دعا را بخواند، درهاى آسمان در پاسخ به رویش گشوده خواهد شد و هر گونه باشد، همان دم و در همان شب خواسته اش بر آورده خواهد گردید.

این بزرگوارى خداوند است بر ما و بر مردمان .))

دعای عدیله

دعای عدیله 

این دعا توصیه شده که وقتی فرد در صحت و سلامتی است خوانده بشود و فرد یک دوره با  

خلوص اعتقاداتش را مرور بکند و این دعا را بعنوان امانت به خدا بسپارد که در هنگام سختی  

پروردگار آنرا به او برگرداند.

همچنین خواندن این دعا را بر بالین محتضر سفارش شده است که بخوانید بخصوص اگر  

شخص محتضر هم بتواند آنرا بخواند و دنبال بکند . 

این دعا در مفاتیح قبل از دعای جوشن کبیر است . کلمه ی عدیله به معنی عدول از حق 

 به باطل است. برای اینکه چنین اتفاقی رخ ندهد این دعا خوانده می شود . یعنی این دعا 

 مانع ازعدول به سمت باطل بشود . این دعا با شهادت به وحدانیت خدا آغاز می شود .  

خود خدا به وحدانیت خودش شهادت می دهد و خدا شهادت می دهد که معبودی جز خودش 

 نیست و صاحبان خرد و علم و کسانی که با معرفت هستند . دین مقبول نزد خدا اسلام 

 است . اقرار می کنیم به اینکه خدایا من بنده ای هستم که در مقابل الطاف بیکران تو  

مقصر هستم و کوتاهی کرده ام . من هم به وحدانیت خدا شهادت می دهم همانطور که 

 ملائکه شهادت دادند . خدایی که دارای کرم واحسان است . صفات خدا را می شماریم 

 تا آخر . خدایی که رحمتش بر غضبش پیشی گرفته است . مگر ما کاری بکنیم که غضب  

خدا را به دنبال داشته باشیم . خدا در ابتدا با غضب شروع نمی کند . صفت اصلی خدا  

رحمت است و غضب خدا به تبع اعمال صورت می گیرد که آن هم برای تادیب است نه  

برای انتقامجویی . هرکسی که طالب خدا باشد او را از دست نمی دهد و این طور نیست 

 که نتواند به آن برسد . خدایی که موانع تکلیف را برطرف کرد و راه را برای همه مساوی  

قرار داد و راه را آسان کرد تا همه تکالیف الهی را انجام بدهند و راه ترک حرام را آسان کرد 

 و گمان نکنیم که این راه سخت است و نمی شود. تکلیفی که خدا خواسته حتما شدنی 

 است . تکلیفی را خدا نفرستاد مگر اینکه قبلا طاقت و توانش را در انسان ایجاد کرده است. 

 چیزی که انسان طاقت و توانش را ندارد خدا از او نمی خواهد . بعد در این دعا به بعثت  

انبیاء اشاره می کند . انبیاء و اولیاءالهی را فرستاد تا عدل الهی را محقق بکنند و نعمت  

های خدا را برای بندگان اظهار بکنند . ما را از امت پیامبر قرار داد از بهترین امت و جانشینان 

 پیامبر . ایمان به پیامبر اکرم و قرآن داریم که بر او نازل شده است . ایمان به وصی او که 

 در روز غدیر پیامبر او را نصب کرد داریم . پیامبر اشاره کرد که این علی وصی و جانشین  

من است . بعد یکی یکی ائمه را اسم می برد تا امام زمان که ما انتظارش را می کشیم . 

 با بودن او دنیا برقرار است به برکت او هست که آسمان و زمین روزی می خورند.بواسطه  

ی او هست که زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد پس از اینکه زمین از طلم و جور پر شده 

 باشد . کلام شان بر من حجت است و تبعیت از آنها بر من واجب است . دوست آنها لازم  

و حتمی است . پیروی از آنها نجات بخش است و مخالفت با آنها هلاک کننده است . سوال 

 قبر حق است برانگیخته شدن از قبور حق است .بعد یک دوره اعتقادات مرور می شود . 

مردم توجه کنند که همه ی دعاها و از جمله این دعا را با توجه بخوانند . ما نباید فقط این دعا  

را قرائت بکنیم بلکه باید به مضامین آن توجه بکنیم . من این اعتقاداتم را به ودیعه گذاشته ام 

 و تو بهترین امانتدار هستی . خودت به ما امر کردی که امانت را برگردانیم . در هنگام مرگ 

 این اعتقادات را به من برگردان .
مرحوم حائری می گفتند که در کنار آیت الله حجت که از مراجع تقلید در زمان آیت الله بروجردی 

 بودند دوبار دعای عدیله را خواندیم . ایشانبا اینکه به بالشتی تکیه داده بود با خلوص نیتی  

این کلمات را می گفت و وقتی به کلمه ی علی می رسیدیم ، این اعتقاداتش را مرور می  

کرد . بعد که این دعا تمام شد و آنرا به خدا ودیعه سپرد ، چون ایشان بیمار بود مقداری آب  

با تربت خوردند و گفت که آخرین توشه ی من تربت اباعبدالله است .  

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ  

شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ الْمَلائِکَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ قَائِما بِالْقِسْطِ لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ إِنَّ  

الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ وَ أَنَا الْعَبْدُ الضَّعِیفُ الْمُذْنِبُ الْعَاصِی الْمُحْتَاجُ الْحَقِیرُ أَشْهَدُ لِمُنْعِمِی وَ 

 خَالِقِی وَ رَازِقِی وَ مُکْرِمِی کَمَا شَهِدَ لِذَاتِهِ وَ شَهِدَتْ لَهُ الْمَلائِکَةُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ مِنْ عِبَادِهِ بِأَنَّهُ 

 لا إِلَهَ إِلا هُوَ ذُو النِّعَمِ وَ الْإِحْسَانِ وَ الْکَرَمِ وَ الامْتِنَانِ قَادِرٌ أَزَلِیٌّ عَالِمٌ أَبَدِیٌّ حَیٌّ أَحَدِیٌّ مَوْجُودٌ  

سَرْمَدِیٌّ سَمِیعٌ بَصِیرٌ ، مُرِیدٌ کَارِهٌ مُدْرِکٌ صَمَدِیٌّ یَسْتَحِقُّ هَذِهِ الصِّفَاتِ وَ هُوَ عَلَى مَا هُوَ عَلَیْهِ  

فِی عِزِّ صِفَاتِهِ کَانَ قَوِیّا قَبْلَ وُجُودِ الْقُدْرَةِ وَ الْقُوَّةِ وَ کَانَ عَلِیما قَبْلَ إِیجَادِ الْعِلْمِ وَ الْعِلَّةِ لَمْ یَزَلْ 

 سُلْطَانا إِذْ لا مَمْلَکَةَ وَ لا مَالَ وَ لَمْ یَزَلْ سُبْحَانا عَلَى جَمِیعِ الْأَحْوَالِ وُجُودُهُ قَبْلَ الْقَبْلِ فِی أَزَلِ 

 الْآزَالِ وَ بَقَاؤُهُ بَعْدَ الْبَعْدِ مِنْ غَیْرِ انْتِقَالٍ وَ لا زَوَالٍ غَنِیٌّ فِی الْأَوَّلِ وَ الْآخِرِ مُسْتَغْنٍ فِی الْبَاطِنِ وَ  

الظَّاهِرِ لا جَوْرَ فِی قَضِیَّتِهِ وَ لا مَیْلَ فِی مَشِیَّتِهِ وَ لا ظُلْمَ فِی تَقْدِیرِهِ وَ لا مَهْرَبَ مِنْ حُکُومَتِهِ وَ  

لا مَلْجَأَ مِنْ سَطَوَاتِهِ وَ لا مَنْجَى مِنْ نَقِمَاتِهِ ، سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ وَ لا یَفُوتُهُ أَحَدٌ إِذَا طَلَبَهُ  

أَزَاحَ الْعِلَلَ فِی التَّکْلِیفِ وَ سَوَّى التَّوْفِیقَ بَیْنَ الضَّعِیفِ وَ الشَّرِیفِ مَکَّنَ أَدَاءَ الْمَأْمُورِ وَ سَهَّلَ  

سَبِیلَ اجْتِنَابِ الْمَحْظُورِ لَمْ یُکَلِّفِ الطَّاعَةَ إِلا دُونَ الْوُسْعِ وَ الطَّاقَةِ سُبْحَانَهُ مَا أَبْیَنَ کَرَمَهُ وَ  

أَعْلَى شَأْنَهُ سُبْحَانَهُ مَا أَجَلَّ نَیْلَهُ وَ أَعْظَمَ إِحْسَانَهُ بَعَثَ الْأَنْبِیَاءَ لِیُبَیِّنَ عَدْلَهُ وَ نَصَبَ الْأَوْصِیَاءَ  

لَیُظْهِرَ طَوْلَهُ وَ فَضْلَهُ وَ جَعَلَنَا مِنْ أُمَّةِ سَیِّدِ الْأَنْبِیَاءِ وَ خَیْرِ الْأَوْلِیَاءِ وَ أَفْضَلِ الْأَصْفِیَاءِ وَ أَعْلَى الْأَزْکِیَاءِ  

مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ، آمَنَّا بِهِ وَ بِمَا دَعَانَا إِلَیْهِ وَ بِالْقُرْآنِ الَّذِی أَنْزَلَهُ عَلَیْهِ وَ بِوَصِیِّهِ 

 الَّذِی نَصَبَهُ یَوْمَ الْغَدِیرِ وَ أَشَارَ بِقَوْلِهِ هَذَا عَلِیٌّ إِلَیْهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ الْأَبْرَارَ وَ الْخُلَفَاءَ الْأَخْیَارَ 

 بَعْدَ الرَّسُولِ الْمُخْتَارِ عَلِیٌّ قَامِعُ الْکُفَّارِ وَ مِنْ بَعْدِهِ سَیِّدُ أَوْلادِهِ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ ثُمَّ أَخُوهُ  

السِّبْطُ التَّابِعُ لِمَرْضَاةِ اللَّهِ الْحُسَیْنُ ثُمَّ الْعَابِدُ عَلِیٌّ ثُمَّ الْبَاقِرُ مُحَمَّدٌ ثُمَّ الصَّادِقُ جَعْفَرٌ، ثُمَّ الْکَاظِمُ  

مُوسَى ثُمَّ الرِّضَا عَلِیٌّ ثُمَّ التَّقِیُّ مُحَمَّدٌ ثُمَّ النَّقِیُّ عَلِیٌّ ثُمَّ الزَّکِیُّ الْعَسْکَرِیُّ الْحَسَنُ ثُمَّ  

الْحُجَّةُ الْخَلَفُ الْقَائِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِیُّ الْمُرْجَى الَّذِی بِبَقَائِهِ بَقِیَتِ الدُّنْیَا وَ بِیُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى وَ 

 بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاءُ وَ بِهِ یَمْلَأُ اللَّهُ الْأَرْضَ قِسْطا وَ عَدْلا بَعْدَ مَا مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا.  

وَ أَشْهَدُ أَنَّ أَقْوَالَهُمْ حُجَّةٌ وَ امْتِثَالَهُمْ فَرِیضَةٌ وَ طَاعَتَهُمْ مَفْرُوضَةٌ وَ مَوَدَّتَهُمْ لازِمَةٌ مَقْضِیَّةٌ وَ الاقْتِدَاءَ  

بِهِمْ مُنْجِیَةٌ وَ مُخَالَفَتَهُمْ مُرْدِیَةٌ وَ هُمْ سَادَاتُ أَهْلِ الْجَنَّةِ أَجْمَعِینَ وَ شُفَعَاءُ یَوْمِ الدِّینِ وَ أَئِمَّةُ أَهْلِ 

 الْأَرْضِ عَلَى الْیَقِینِ وَ أَفْضَلُ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ وَ مُسَاءَلَةَ الْقَبْرِ حَقٌّ وَ 

 الْبَعْثَ حَقٌّ وَ النُّشُورَ حَقٌّ وَ الصِّرَاطَ حَقٌّ وَ الْمِیزَانَ حَقٌّ وَ الْحِسَابَ حَقٌّ وَ الْکِتَابَ حَقٌّ وَ الْجَنَّةَ  

حَقٌّ وَ النَّارَ حَقٌّ وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لا رَیْبَ فِیهَا وَ أَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ. اللَّهُمَّ فَضْلُکَ رَجَائِی 

 وَ کَرَمُکَ وَ رَحْمَتُکَ أَمَلِی لا عَمَلَ لِی أَسْتَحِقُّ بِهِ الْجَنَّةَ وَ لا طَاعَةَ لِی أَسْتَوْجِبُ بِهَا الرِّضْوَانَ إِلا 

 أَنِّی اعْتَقَدْتُ تَوْحِیدَکَ وَ عَدْلَکَ وَ ارْتَجَیْتُ إِحْسَانَکَ وَ فَضْلَکَ وَ تَشَفَّعْتُ إِلَیْکَ بِالنَّبِیِّ وَ آلِهِ مِنْ 

 أَحِبَّتِکَ وَ أَنْتَ أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ وَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ 

 الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما کَثِیرا کَثِیرا وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ اللَّهُمَّ  

یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ إِنِّی أَوْدَعْتُکَ یَقِینِی هَذَا وَ ثَبَاتَ دِینِی وَ أَنْتَ خَیْرُ مُسْتَوْدَعٍ وَ قَدْ أَمَرْتَنَا بِحِفْظِ 

 الْوَدَائِعِ فَرُدَّهُ عَلَیَّ وَقْتَ حُضُورِ مَوْتِی بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.  

مؤلف گوید:در عاهاى روایت شده چنین آمده: 

اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنَ الْعَدِیلَةِ عِنْدَ الْمَوْتِ و عدیله عند الموت 

 و عدیله به هنگام مرگ یعنى عدول کردن از حق به سوى‏ باطل به گاه جان دادن،و عدول از 

 حق چنین است که شیطان هنگام مرگ نزد انسان حاضر مى‏شود و او را وسوسه کرده و  

نسبت‏ به باورهاى دینى به شک مى‏اندازد،تا جایى که او را از مدار ایمان بیون کند و به همین 

 دلیل است که در دعاها از این عدول‏ به خدا پناه برده شده.و جناب فخر المحققین رحمة اللّه 

 چنین فرموده:هرکه مى‏خواهد از این وسوسه‏هاى به هنگام مرگ در امان باشد، دلایل ایمان  

و اصول پنجگانه را با برهانهاى قطعى و صفاى باطن،در ضمیرش حاضر نموده و آنها را به حق 

 تعالى بسپارد که هنگام مرگ به او بازگرداند،بدینسان که پس از اظهار عقاید بر حق بگوید: 

اللَّهُمَّ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ إِنِّی قَدْ أَوْدَعْتُکَ یَقِینِی هَذَا وَ ثَبَاتَ دِینِی وَ أَنْتَ خَیْرُ مُسْتَوْدَعٍ وَ قَدْ أَمَرْتَنَا 

 بِحِفْظِ الْوَدَائِعِ فَرُدَّهُ عَلَیَّ وَقْتَ حُضُورِ مَوْتِی  

نا بر گفته فخر المحققین رحمة اللّه خواند دعاى شریف عدیله و به یاد سپردم معناى آن در  

ذهن براى به سلامت رستن از خطر«عدیله‏ عند الموت»سودمند است.و امّا این دعاى مذکور 

 روایت معصوم است یا انشاى علماى شیعه؟باید گفت:بنا بر گواهى عالم برجسته در علم  

حدیث‏شناسى و بررسى کننده روایات و گردآورنده تمام اخبار ائمه ع دانشمند زبردست و 

 خبره و محدّث ناقد و بصیر،شیخنا الاکرم و المحدث الأعظم مولانا الحاج میرزا حسین نورى» 

نور الله مرقده«این دعا از معصومین نیست،چنان‏که فرموده است: دعاى عدیله معروف از  

نوشته‏هاى بعضى از اهل علم است و از معصومین ع روایت نشده‏ است و در کتابهاى حاملان 

 حدیث و نقّادان روایت موجود نیست.بدان‏که شیخ طوسى از محمّد بن سلیمان دیلمى روایت 

 کرده‏ است که به محضر حضرت صادق علیه السّلام عرضه داشتم:شیعیان شما مى‏گویند:ایمان 

 بر دو گونه است:نخستین ایمان مستّقر و دیگر آن‏که به امانت نهاده شده و از بین میرود،بنابراین 

 دعایى را به من بیاموز که هرگاه آن را بخوانم ایمانم کامل شود و از بین نرود،ایشان فرمود پس  

از هر نماز واجب بگو: 

رَضِیتُ بِاللَّهِ رَبّا وَ بِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ نَبِیّا وَ بِالْإِسْلامِ دِینا وَ بِالْقُرْآنِ کِتَابا وَ بِالْکَعْبَةِ قِبْلَةً  

وَ بِعَلِیٍّ وَلِیّا وَ إِمَاما وَ بِالْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ 

 وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ وَ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ  

الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ أَئِمَّةً اللَّهُمَّ إِنِّی رَضِیتُ بِهِمْ أَئِمَّةً فَارْضَنِی لَهُمْ 

 إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ

دعای گنج العرش

دعای گنج العرش 

در بعضی از کتب این دعا از حضرت رسول صلی الله علیه و آله نقل و برای آن خواص و 

 اثرات فراوانی نوشته اند و از آن جمله اینست: به خواننده ایندعا حضرت حقتعالی سه 

 چیز مرحمت فرماید: اول برکت در روزی ،دوم از غیب روزی او میرسد ، سوم دشمن او  

نابود می شود و هر کس آن را بخواند و یا بنویسد و پیش خود نگه دارد از شرّ شیطان و  

بلیّات زمین و آسمان محفوظ ماند و اگر کسی این دعا را هر روز ورد خود کند و به شخص 

 بیماری که اطباء از معالجه ی او نا امید شده اند بدمد خداوند عالم از فضل خود او را  

شفای عاجل عنایت فرماید و اگر کسی دارای اولاد نمی شود این دعا را با مشک و  

زعفران بنویسد و سی روز نزد خود نگاه دارد خداوند عالم او را اولاد کرامت فرماید و امید  

است که دارنده ی ایندعا در روز قیامت درجه و مقام عالی داشته باشد از خواص این دعا  

به همین مقدار اکتفا میشود . 

بَسْم اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمْ

لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبحانَ الْمَلِکِِ الْقُدُّوسِ لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ سُبْحانَ الْعَزیزِ الْجَبّار لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ 

 الرَّؤُفِ الرَّحیم لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْغَفُورِ الرَّحیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْکَریمِ الْحَکیمِ لا اِلهَ  

اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْقَویَّ الْوَفّی لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ اللَّطیفِ الْخَبیر لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الصَّمَدِ 

 الْمَعْبُودِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْغَفُورِ الْوَدُودِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْوَکیلِ الْکَفیلِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ  

سُبْحانَ الرَّقیبِ الْحَفیظِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الدّائِمِ الْقائِمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْمُحْیِ  

الْمُمیتِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْحَیَّ الْقَیُّومِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْخالِقِ الْبار‍ِی     لا اِلهَ اِلاّ  

اللهُ سُبْحانَ الْعَلِیَّ الْعَظیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْواحِدِ الْأحَدِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْمُؤمِنِ  

الْمُهَیْمِنِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْحَسیبِ الشَّهیدِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْحَلیمِ الْکَریمِ لا اِلهَ  

اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الأوَّلِ الْقَدیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الأوَّلِ الآخِرِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الظّاهِرِ  

الْباطِنِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْکَبیرِ الْمُتَعالِ    لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْقاضِیِ الْحاجاتِ لا اِلهَ  

اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظیمِِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ 

 رَبّیَ الْأعْلی لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْبُرْهانِ الْسُلْطانِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ السَّمیعِ الْبَصیرِ 

 لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْواحِدِ الْقَهّارِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْعَلیمِ الْحَکیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ 

 السَّتّارِ الْغَفّارِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الرَّحْمنِ الدَّیانِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْکَبیرِ الْأکْبَرِ لا اِلهَ 

 اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْعَلیمِ الْعَلاّامِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الشَافِی الْکافی لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ  

الْعَظیمِ الْباقی لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الصَّمَدِ الْأحَدِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْأرْضِ وَ السَّمواتِ 

 لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْخالِقِ الرَّزاقِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْفَتّاحِ الْعَلیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ 

 الْعَزیزِ الْغَنِیَّ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْغَفُورِ الشَّکُورِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْعَظیمِ الْعَلیمِ لا اِلهَ  

اِلاّ اللهُ سُبْحانَ ذِی الْمُلْکِ وَ الْمَلَکُوتِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ ذِی الْع‍ِزَّهِ وَ الْعَظَمَهِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ  

سُبْحانَ ذِی الْهَیْبَهِ وَ الْقُدْرَهِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ ذِی الْک‍ِبْرِیاءِ وَ الْجَبَرُوتِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ 

 السَّتارِ الْعَظیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْعالِمِ الْغَیبِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْحَمیدِ الْمَجیدِ لا اِلهَ  

اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْحَکیمِ الْقَدیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْقادِرِ السَّتّارِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ السَّمیعِ 

 الْعَلیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْغَنِیَّ الْعَظیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْعَلاّمِ السَّلامِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ 

 سُبْحانَ الْمَلِکِ النَّصیرِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْغَنِیَّ الرَّحْمنِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْقَریبِ 

 الْحَسَناتِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْوَلِیَّ الْحَسَناتِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ سُبْحانَ الصَّبُورِ  

السَّتّارِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْخالِقِ النُّورِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْغَنِیَّ الْمُعْج‍ِزِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ  

سُبْحانَ الْفاضِلِ الشَّکُورِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْغَنِیَّ الْقَدیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ ذِی الْجَلالِ 

 الْمُبینِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْخالِصِ الْمُخْلِصِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الصّادِقِ الْوَعْدِ لا اِلهَ 

 اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْحَقَّ الْمُبینِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ ذِی الْقُوَّهِ الْمَتینِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ 

 الْقَوِیَّ الْعَزیزِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْحَیَّ الَّذی لا یَمُوتُ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْعَلاّمِ الْغُیُوبِ  

لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ السَّتّار الْعُیُوبِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْمُسْتَعانِ الْغَفُورِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ  

سُبْحانَ رَبَّ الْعالَمینَ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الرَّحْمنِ السَّتّارِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الرَّحیمِ  

الْغَفّارِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْعَزیزِ الْوَهّابِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْقادِرِ الْمُقْتَدِرِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ  

سُبْحانَ ذِی الْغُفْرانِ الْحَلیمِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْمَلِکِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْبارِیءِ 

 الْمُصَوَّرِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْعَزیزِ الْجَبّارِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْجَبّارِ الْمُتَکَبِّر لا اِلهَ اِلاّ اللهُ 

 سُبْحانَ اللهِ عَمّا یَصِفُونَ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْقُدُّوسِ السُّبُّوحِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ رَبَّ  

الْمَلائِکَهِ وَ الْرُّوحِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ ذِی الْألاءِ وَ النَّعْماءِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْمَلِکی 

 الْمَقْصُودِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ الْحنّانِ الْمَنّانِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ سُبْحانَ ادَمُ صَفِیُّ اللهِ لا اِلهَ 

 اِلاّ اللهُ نُوحٌ نَجِیُّ اللهِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ اِبراهیمُ خَلیلُ اللهِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ اِسْمعیلَ ذَبیحُ اللهُ، لا اِلهَ  

اِلاّ اللهُ مُوسی کَلیمُ اللهِ، لا اِلهَ اِلاّ اللهُ داوُودُ خَلیفَهُ اللهِ لا اِلهَ اِلاّ اللهُ عیسی رُوحُ اللهِ، لا اِلهَ  

اِلاّ اللهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ وَ صَلَّی اللهُ عَلی خَیْرِ خَلْقِه وَ نُورِ عَرْشِه اَفْضَلَ الْأنبِیاءِ وَ الْمُرْسَلینَ  

حَبیبنا وَ سَیَّدِنا وَ سَنَدِنا وَ شَفیعنا وَ مَوْلینا مُحَمَّدٍ وَ عَلی الِهِ وَ اَصْحابِهِ اَجْمَعینَ  

بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحَمینَ.