یه حس خوب

سلام بچه ها

قبول دارین این حس خیلی خوبه:

آهسته آهسته قدم برمی‏داری، ذکر گویان از کوچه خیابان های اطراف حرم می گذری

، نزدیک تر که می‏شوی ناگهان قلبت تندتر می‏زند،

انگار که هم تو منتظر دیدن رویش بودی هم او منتظر دیدنت بوده،

بالاخره خودت را به قطعه‏ای از بهشت می‏رسانی،

شاید دوست داری از باب الجواد وارد صحن شوی شاید هم از باب الرضا،

سلام می‏کنی،

چشمت مست تماشای گنبد طلا می شود،

مروارید اشکت سرازیر می شود،

چشمانت را بستی و بو می کشی تا ریه هایت پر شود از عطر حضور نگاه مهربان امام الرئوف،

اینجاست که احساس تازگی می‏کنی و فارغ از دلبستگی‏های دنیا به عشق بازی با مولایت مشغول می‏شوی،

زیر لب رضا رضا می کنی و با اینکه جواب سؤال را می‏دانی می پرسی یا ابالحسن در این شلوغی هوای مرا هم داری؟

که البته اگر نداشت تو اینجا نبودی!