ادعیة السِّر برای مطلق حاجات

ادعیة السِّر برای مطلق حاجات

ادعیة السِّر برای مطلق حاجات :

۱- ای محمد هر که از امت تو که دوست دارد بدون حجاب از من درخواست کند و او را برای هر چه که

 بخواهد ٬ جواب دهم ٬ بزرگ باشد یا کوچک ٬ مخفی باشد یا آشکار از من بخواهد ( مانند ثروت ) یا از

 دیگری ( مانند رضایت شاکیان ) در اخر درخواست خویش بگوید :

یَا اللَّهُ‏ الْمَانِعُ‏ بِقُدْرَتِهِ‏ خَلْقَهُ‏ وَ الْمَالِکُ بِهَا سُلْطَانُهُ وَ الْمُتَسَلِّطُ بِمَا فِی یَدَیْهِ‏ کُلُّ مَرْجُوٍّ دُونَکَ یُخَیِّبُ رَجَاءَ رَاجِیهِ

 وَ رَاجِیکَ مَسْرُورٌ لَا یَخِیبُ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ رِضًى لَکَ مِنْ کُلِّ شَیْ‏ءٍ أَنْتَ فِیهِ وَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ تُحِبُّ أَنْ تُذْکَرَ بِهِ وَ بِکَ یَا

 اللَّهُ فَلَیْسَ یَعْدِلُک‏ شَیْ‏ءٌ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَحُوطَنِی وَ وَالِدَیَّ وَ وُلْدِی وَ إِخْوَانِی وَ أَخَوَاتِی وَ

 مَالِی بِحِفْظِکَ وَ أَنْ تَقْضِیَ حَاجَتِی فِی کَذَا وَ کَذَا

( و به جای کذا و کذا حاجت خویش را بگوید ) . هنگامیکه چنین کرد حاجتش را برآورم قبل از آنکه از

 مکانش حرکت کند !!

۲-ای محمد هر که طالب خیری است که توسط آن بندگان به من نزدیک شوند و برای او ( گره اش ) باز

 شود هر چه که هست ٬ در آن هنگام بگوید :

یَا دَالَّنَا عَلَى الْمَنَافِعِ لِأَنْفُسِنَا مِنْ لُزُومِ طَاعَتِهِ وَ یَا هَادِیَنَا لِعِبَادَتِهِ الَّتِی جَعَلَهَا سَبِیلًا إِلَى دَرْکِ رِضَاهُ إِنَّمَا

 یَفْتَحُ الْخَیْرَ وَلِیُّهُ یَا وَلِیَّ الْخَیْرِ قَدْ أَرَدْتُ مِنْکَ کَذَا وَ کَذَا وَ یُسَمِّی ذَلِکَ الْأَمْرَ وَ لَمْ أَجِدْ إِلَیْهِ بَابَ سَبِیلٍ مَفْتُوحاً وَ

 لَا نَاهِجَ طَرِیقٍ وَاضِحٍ وَ لَا تَهْیِئَةَ سَبَبٍ تَیَسَّرَ أَعْیَتْنِی فِیهِ جَمِیعُ أُمُورِی کُلُّهَا فِی الْمَوَارِدِ وَ الْمَصَادِرِ وَ أَنْتَ

 وَلِیُّ الْفَتْحِ لِی بِذَلِکَ لِأَنَّکَ دَلَلْتَنِی عَلَیْهِ فَلَا تَحْظُرْهُ عَنِّی وَ لَا تَجْبَهْنِی عَنْهُ بِرَدٍّ فَلَیْسَ یَقْدِرُ عَلَیْهِ أَحَدٌ غَیْرُکَ وَ

 لَیْسَ عِنْدَ أَحَدٍ إِلَّا عِنْدَکَ أَسْأَلُکَ بِمَفَاتِحِ غُیُوبِکَ کُلِّهَا وَ جَلَالِ عِلْمِکَ کُلِّهِ وَ عَظِیمِ شُئُونِکَ کُلِّهَا إِقْرَارَ عَیْنِی وَ

 إِفْرَاحَ قَلْبِی وَ تَهْنِیَتَکَ إِیَّایَ بِإِسْبَاغِ نِعَمِکَ عَلَیَّ بِتَیْسِیرِ قَضَاءِ حَوَائِجِی وَ نَسْخِکَهَا فِی حَوَائِجِ مَنْ نَسَخْتَ

 حَاجَتَهُ مَقْضِیَّةً لَا تُقَلِّبْنِی بِحَقِّکَ عَنِ اعْتِمَادِی لَکَ إِلَّا بِهَا فَإِنَّکَ أَنْتَ الْفَتَّاحُ بِالْخَیْرَاتِ‏ وَ أَنْتَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ

 قَدِیرٌ فَیَا فَتَّاحُ یَا مُدَبِّرُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ هَیِّئْ لِی تَیْسِیرَ سَبَبِهَا وَ سَهِّلْ عَلَیَّ بَابَ طَرِیقِهَا وَ

 افْتَحْ لِی مِنْ غِنَاکَ بَابَ مَدْخَلِهَا وَ لْیَنْفَعْنِی جَارِی‏ بِکَ فِیهَا یَا رَحِیم‏

هر گاه چنین گفت درب خیر را با رضایتم بر روی او باز کنم و او را از اولیائم گردانم

 ۳- ای محمد هر که حاجتی از من یا غیر از من داشته باشد ٬ هر چه که باشد ٬ در نیمه شب در حالتی

 که تنها و با طهارت باشد بگوید :

یَا اللَّهُ مَا أَجِدُ أَحَداً إِلَّا وَ أَنْتَ رَجَاؤُهُ وَ مِنْ أَرْجَى خَلْقِکَ لَکَ أَنَا یَا اللَّهُ وَ لَیْسَ شَیْ‏ءٌ مِنْ خَلْقِکَ إِلَّا وَ هُوَ وَاثِقٌ وَ

 مِنْ أَوْثَقِ خَلْقِکَ بِکَ أَنَا یَا اللَّهُ وَ لَیْسَ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِکَ إِلَّا وَ هُوَ لَکَ فِی حَاجَتِهِ مُعْتَمَدٌ وَ فِی طَلِبَتِهِ سَائِلٌ وَ مِنْ

 أَلْحَفِهِمْ سُؤَالًا لَکَ أَنَا وَ مِنْ أَشَدِّهِمْ اعْتِمَاداً لَکَ أَنَا لِأَنِّی أَمْسَیْتُ شَدِیداً ثِقَتِی فِی طَلِبَتِی إِلَیْکَ وَ هِیَ کَذَا وَ

 کَذَا وَ سَمِّهَا فَإِنَّکَ إِنْ قَضَیْتَهَا قُضِیَتْ وَ إِنْ لَمْ تَقْضِهَا لَمْ تُقْضَ أَبَداً وَ قَدْ لَزِمَنِی‏ مِنَ‏ الْأَمْرِ مَا لَا بُدَّ لِی مِنْهَا

  فَلِذَلِکَ طَلَبْتُ إِلَیْکَ یَا مُنْفِذَ أَحْکَامِهِ بِإِمْضَائِهَا صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ امْضِ قَضَاءَ حَاجَتِی هَذِهِ

 بِإِثْبَاتِکَهَا فِی غُیُوبِ الْإِجَابَةِ حَتَّى تَقْلِبَنِی بِهَا مُنْجِحاً حَیْثُ کَانَتْ تَغْلِبُ لِی فِیهَا أَهْوَاءُ جَمِیعِ عِبَادِکَ وَ امْنُنْ

 عَلَیَّ بِإِمْضَائِهَا وَ تَیْسِیرِهَا وَ نَجَاحِهَا فَیَسِّرْهَا لِی فَإِنِّی مُضْطَرٌّ إِلَى قَضَائِهَا و قَدْ عَلِمْتَ ذَلِکَ فَاکْشِفْ مَا بِی

 مِنَ الضُّرِّ بِحَقِّکَ الَّذِی تَقْضِی بِهِ مَا تُرِید

 هر گاه چنین کرد حاجتش را بزودی برآورم و خود باید از من بخواهد ( نه آنکه دیگری برای او این دعا را

 بخواند )

منبع : بحارالانوار ج ۹۵ ص ۳۰۶- ۳۲۴