مصرف غذاهایی با قند و چربی اشباع شده به التهاب و درد دامن میزند و باعث افزایش فعالیت سیستم ایمنی بدن میشوند که میتواند منجر به درد مفاصل، خستگی و آسیب به عروق خونی شود. اما در مقابل برخی مواد غذایی دیگر التهاب و درد را مهار میکنند. برخی از داروهای طبیعی برای غلبه بر التهاب و درد خواص افسانهای دارند. این مواد غذایی مانند بسیاری از داروهای ضد درد اثرات نامطلوبی را ایجاد نمیکنند.
زغال اخته: زغال اخته از میوههای ضدالتهابی بسیار عالی و مؤثر است. این میوه مقدار ترکیباتی به نام پروتئینهای شوک حرارتی را که در کاهش سن افراد مؤثر هستند افزایش میدهد. پروتئین شوک حرارتی هنگام التهاب و درد و آسیب به بافتها در کوتاه مدت توسط زغال اخته در بدن تأمین میشود.
فلفل قرمز: این ماده غذایی حرارت و التهاب را به یک ترکیب ضد التهابی قوی به نام کپساپسین تبدیل میکند.
کرفس و دانه کرفس: جیمز دوک داروساز معروف میگوید: بیش از ۲۰ ترکیب ضد التهاب در کرفس و دانه کرفس وجود دارد از جمله یک ماده به نام آپژنین که یک ضد التهاب قوی است در کرفس موجود است.پزشکان توصیه میکنند به جای نمک دانههای کرفس را به سوپ و خورش اضافه کنید.
گیلاس: در حالی که بسیاری از مردم از آسپرین بهعنوان نخستین مسکن استفاده میکنند اما یک پزشک از دانشگاه ایالتی میشیگان نشان داد که عصاره گیلاس ترش ده برابر مؤثرتر از آسپرین در تسکین التهاب است.
سبزیجات سبز تیره: سبزیجاتی مانند اسفناج و کلم پیچ حاوی مقادیر بالایی از مواد معدنی مثل کلسیم و منیزیم هستند.این دو ماده معدنی به تعادل وضعیت شیمی بدن کمک کرده و منجر به کاهش درد و التهاب میشوند. همچنین ویتامین «ای» که نقشی کلیدی در حفاظت از بدن در برابر مولکولهای التهابی مانند سیتوکنینها دارد، یکی از بهترین منابع این ویتامین کلم بروکلی و خربزه است.
ماهی: دکتر آلفرد استاینبرگ متخصص آرتروز از مؤسسه ملی بهداشت میگوید: روغن ماهی بطور مستقیم در سیستم ایمنی بدن از سرکوب ۴۰ تا ۵۵ درصد از انتشار سایتوکاینها جلوگیری میکند. سایتوکاینها ترکیبات شناخته شدهای هستند که منجر به التهاب مفاصل و احساس درد میشوند. یک تحقیق علمی نشان میدهد مردانی که از ماهی آب پز استفاده میکنند ۲۳درصد در مقایسه با مردانی که ماهی کم مصرف میکنند کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماریهای قلبی قرار دارند.
بذر کتان و روغن کتان: دانههای کتان و روغن طبیعی کتان در بدن به ترکیبات شبههورمونی تبدیل شده و از التهاب جلوگیری میکنند.افزودن دانه کتان به مخلوط نان یا کیک و بسیاری از غذاهای دیگر توصیه میشود البته آن را نباید مستقیم حرارت داد.
زنجبیل: دکتر کریشنا استاوا از دانشگاه اودنسه دانمارک، زنجبیل یک داروی ضد التهابی قوی و غیر استروئیدی بوده و مانند تایلنول یا ادویل در کاهش درد کمک میکند.
تمشک: دکتر نایر از دانشگاه ایالتی میشیگان میگوید: تمشک و توت فرنگی دارای اثرات ضد التهابی مشابه گیلاس هستند.
زردچوبه: تحقیقات نشان میدهد این ادویه هندی از طریق مکانیسم مشابه مواد مخدر در سرکوب التهاب و درد بسیار مؤثر است این مهارکننده درد هیچ گونه اثرات مضر جانبی ندارد.
آجیل: یکی دیگر از منابع مبارزه با التهاب چربیهای سالم بخصوص بادام است که غنی از فیبر، کلسیم و ویتامین ای است، همچنین گردو که دارای مقادیر بالایی از الفالینولنیک اسید که یک نوع از چربی امگا ۳ است به طور مؤثری منجربه کاهش التهاب میشود. در غذاهای مدیترانهای آجیل همراه با ماهی و سبزیجات و غلات سبوس دار استفاده میشود که بخش بزرگی از رژیم غذایی مدیترانهای را تشکیل میدهد که به منظور کاهش التهاب است.
سویا: مطالعات نشان داده ایزوفلاوون ترکیبات شبه استروژنی موجود در سویا سطوح التهاب را بویژه در زنان کم میکند ایزوفلاوون منجر به کاهش اثرات منفی التهاب در استخوانها میشود.
لبنیات کم چرب: لبنیات کم چرب برای بیماران آرتریت روماتوئید توصیه میشود. شیر کم چرب یا بدون چربی یک منبع مهم مغذی است، همچنین ماست حاوی پروبیوتیک بوده که به کاهش التهاب روده کمک میکند.مواد غذایی با کلسیم و ویتامین د خواص ضد التهابی دارند.
چغندر: چغندر قرمز رنگ خواص آنتی اکسیدانی دارد چغندر و آب چغندر التهاب را کم میکند فیبر،ویتامین ث و رنگدانههای گیاهی به نام بتالاین موجود در چغندر همچنین در مقابل بیماریهای قلبی و انواع سرطانها از بدن محافظت میکنند.
عناب از زمانهای قدیم به عنوان داروی گیاهی برای هزاران سال در چین و کشورهای آسیایی مورد استفاده قرار گرفته است.
این میوه دارای موادمغذی، ویتامینها و مواد معدنی مختلف و منبع
عظیمی از آنتی اکسیدان های طبیعی است که در جریان خون، هورمونهای بدن،
استخوانها، عضلات، پوست، مو، و انتقال دهندههای عصبی مفید است.
مصارف خوراکی و بهداشتی:
جوشانده این میوه برای کاهش گلو درد و بهبود سرماخوردگی مفید
است، همچنین استفاده از پودر آن همراه با شیر، برای از بین بردن انسداد
روده، و درمان روماتیسم استفاده میشود.
مزایا و خواص درمانی میوه عناب:
• میوه کال عناب تشنگی را کاهش میدهد.
• از آنجا که این میوه سرشار از ویتامین A و C و پتانسیم است،
سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند و برای پیشگیری از سرماخوردگی مفید است.
• به علت لعابدار بودن، این میوه برای درمان سرفههای خشک مفید است.
• کمک به شکل گیری و ثبات جریان خون.
• به علت داشتن اسیدآمینه های مهم، باعث بهبود روند زخم است.
• تسکیندهنده درد و آرامشبخش طبیعی است.
• تسکیندهنده اضطراب و استرس است.
• کاهشدهنده فشارخون است.
• افزایشدهنده سیستم ایمنی بدن است.
• مقوی کبد، صفرا و کمک به درمان برخی از بیماریهای کبدی میکند.
• کمک به درمان کمخونی میکند.
• به علت دارا بودن انتیاکسیدانها، روند پیری پوست را کاهش میدهد.
• عناب به علت داشتن ویتامین C و انتیاکسیدان، مانع از رشد و
حرکت رادیکالهای آزاد و در نتیجه کمک به کنترل و رشد تومور و سلولهای
سرطانی است.
• کمک به هضم غذا و تصفیهکننده خون است.
• عناب مُلین است.
• عصاره آن همراه با زنجبیل، شیرین بیان و نعناع آرامبخش عضلات گلو است.
• عصاره عناب مفید در کنترل آنفولانزا و سرما و تب است.
• دارای خواص ضد سرطان است.
• با توجه به مطالعات اخیر، عصاره عناب مهارکننده سلولهای سرطان خون است.
• عصاره عناب خاصیت رفع و کاهش چین و چروک و خشکی و قرمزی و رفع افتاب سوختگی است.
• میوه خشک شده ان ملایم و خلطآور است.
• مقوی مغز و قلب است.
• کمک به هضم میکند.
• اثر آرامبخش داشته و میتواند به عنوان خوابآور، قبل خواب مصرف شود.
• پماد آن کمک به درمان روماتیسم میکند.
• به جلوگیری از تهوع و استفراغ و برای تسکین دردهای شکمی در دوران بارداری کمک میکند.
• گل و برگ درخت عناب میتواند برای دفع حشرات استفاده شود.
• میوه عناب مفید در درمان خارش است.
• عناب را میتوان به عنوان تقویتکننده انرژی در زمان خستگی و بیاشتهایی استفاده کرد.
• میوه خوب و کمکالری در رژیم غذایی است.
• تا به حال هیچ عوارض جانبی شناخته شدهای از جانب عناب گزارش نشده است.
• مخلوط عناب با نمک در بیماران مبتلا به سوءهاضمه و حتی بیماریهای صفراوی سودمند است.
• حافظه را تقویت میکند.
• در نازایی مفید است.
• هست عناب خوابآور است.
• افرادی که از نفخ بیش از حد، انگلهای رودهای و خلط بیش از حد
رنج میبرند، بهتر است قبل از مصرف عناب با پزشک مشورت کنند.
• مصرف عناب برای زنان باردار باید با آگاهی پزشک انجام شود.
عطر زدن نکات ظریفی دارد که دانستن آنها می تواند جالب و مفید باشد …
هرگز عطر را پشت گوشهایتان نزنید چون به سرعت با ترشحات پوست در آن ناحیه ترکیب میشود و بوی عجیبی خواهد داد…
۱-عطر را در فضای بین سینهها استفاده نکنید چون باعث بروز جوش و بثورات پوستی در این نواحی میشود.
۲-هرگز عطر را به ناحیه زیربغل نزنید زیرا اثر ضدعرق و خوشبوکننده ندارد و وقتی با عرق ترکیب میشود، بوی بدی تولید میکند.
۳-در طول روز میتوانید عطر را روی مچ دستها، مفاصل پاها و بالای شکم خود استفاده کنید. بهتر است عطر را روی پشت گردن بزنید. این دو توصیه برای اجتناب از واکنش بین پرتوهای ماورایبنفش و عطر است چون ترکیب این دو ایجاد حساسیت میکند و به پوست آسیب میرساند.
۴-عطر را روی لباسهای روشن نزنید زیرا ایجاد لکه میکند.
۵-اگر عطری تازه خریدهاید، نمونه آن را اواخر عصر امتحان کنید زیرا قدرت بویایی در این زمان از روز زیاد است. در شروع استفاده از عطر تازه، ابتدا آن را روی ناحیه کوچکی از پوست بزنید زیرا اگر حساسیت داشته باشید، درگیری شما کمتر میشود. اگر بعد از یک ساعت واکنشی نبود، میتوانید از عطر استفاده کنید.
۶-هنگام استفاده از عطر، آن را روی نقاطی بزنید که نبض وجود دارد مثل روی مچ داخلی دست، پشت زانوها و زیر خط فک نزدیک گوش. نبض باعث پخششدن رایحه میشود.
۷-عطر را در مکانی سرد و تاریک و دور از نورخورشید نگه دارید زیرا گرما با آن واکنش میدهد و خراب میشود. بعد از بازکردن در عطر، حداکثر تا ۲ سال باید از آن استفاده شود.
۸-عطر را روی لوازم تزیینی و جواهرات نزنید زیرا بعضی عطرها باعث تخریب طلا و جواهر میشوند.
۹-در هوای سرد از عطرهای قوی استفاده کنید زیرا سرما شدت عطر را کم میکند و برعکس تابستانها عطر ملایم بزنید.
۱۰-بهترین زمان عطر زدن، درست بعد از حمام است چون منافذ پوست باز هستند و عطر کاملا نفوذ میکند. بهتر است در حمام از صابون بدون عطر استفاده کنید بهخصوص در نواحیای که قرار است عطر بزنید. صابونها و دئودورانتها روی بوی عطر تاثیر میگذارند و ترکیب آنها خوشبو نمیشود.
۱۱-روشهای مختلفی برای عطر زدن وجود دارد و روی تاثیرگذاری عطر، مهم است. بهتر است عطر در هوا چندان پراکنده نشود و فاصله آن با ناحیه موردنظرتان زیاد نباشد حتی بهتر است عطر را روی پنبه بزنید و آن را به محل موردنظر بمالید تا بوی آن بیشتر حس شود.
۱۲-اگر صبح یک عطر و عصر عطر دیگری میزنید، باید سعی کنید بوی عطر اول از پوستتان حذف شود زیرا ترکیب بوی دو عطر دلپذیر نخواهد بود.
۱۳-سوالی که برای بیشتر آدمها مطرح است، این است که آیا وقتی بیرون از منزل هستیم باید عطر بزنیم؟ استفاده از عطر در محوطه باز و بیرون از منزل، فواید و زیانهایی دارد. فایدهاش این است که میتوانید از رایحههایی استفاده کنید که درست همان بوی دلپذیری را دارند که بیشتر آدمها دوست دارند مثل رایحه گلها، میوهها یا حتی محلهای خاص. زیانش هم این است که استفاده از ۱۴٫عطرهای شیرین و تند که معمولا در محیط بیرون به کار میرود، مشکلی بزرگ ایجاد میکند؛ بسیاری از حشرات به این بوها تمایل دارند و جذب آن میشوند. پس به این موضوع توجه داشته باشید و سعی کنید عطرهای شیرین استفاده نکنید چون زنبور و مگس را به خود جذب میکنند. در پیکنیک یا پارک عطر تند نزنید. در محیطهایی که پشه زیاد است، اصلا عطر نزنید چون پشهها را جذب میکند. اگر هم از آن افرادی هستید که بدون عطر، هیچ جا نمیروید، در محیط بیرون از عطرهای بسیار ملایم استفاده کنید.
۱۵-عطر موردنظر را روی کاغذ تست بزنید و حدود ۳۰ سانتیمتر دور از خودتان بگیرید و آرام تکان دهید تا بو به مشامتان برسد. اگر کاغذ تست نبود، عطر را به فضای بالای سرتان بزنید و وقتی ذرات آن به پایین حرکت کردند، نفس عمیق بکشید تا اولین حسی که از این عطر برایتان به وجود میآید، درک کنید. میتوانید عطر را روی مچ دست اسپری کنید تا با ضربان نبض و گرمای بدن تماس پیدا کند و تغییرات لازمه در آن انجام شود. به این ترتیب متوجه دوام عطر و پایداری آن خواهید شد. بعد از امتحان آن روی مچ دست، مچ دستها را به هم بمالید تا اثر عطر کم شود.
۱۶-عطر، ترکیبی از روغنهای معطر طبیعی یا صناعی است که در آب و الکل با درجه بالا رقیق میشود. تفاوت این ترکیبها در غلظت روغنهای به کار رفته است. هر چه غلظت روغنهای معطر بیشتر باشد، ماندگاری عطر بیشتر میشود. ادکلن ۴ درصد روغن، ادوتوالت ۸۰ درصد تا ۱۵ درصد و حدود ۲ ساعت ماندگاری و ادوعطر (ادوپرفیوم) ۱۵ تا ۲۲ درصد روغن معطر و ۵-۳ ساعت ماندگاری دارد. عطر یا عطر کلاسیک بالاترین غلظت روغن معطر را دارد (بیش از ۲۲ درصد) و ۶ ساعت یا بیشتر اثر آن میماند.